Waarom neoliberalisme een soort van fascisme is

Bij ons in de stad, was er een sociale werkplek. Een plaats waar mensen met een handicap konden werken. Zij zaten dus niet de hele tijd thuis en konden gewoon werk doen, maar binnen hun mogelijkheden, binnen hun begrenzingen.
Toen Rutte, die echte ‘doener’, aan de macht kwam, werden deze mensen op straat getrapt. Waren zij geen doeners? Jawel, zij deden heel veel. Zij waren alleen niet productief voor het systeem en dáár gaat het de bazen en politici om.

Voor het kapitaal zijn deze mensen namelijk zinloos, daarom moest de overheid inspringen, om te zorgen dat deze mensen niet verslonden worden. Een klein overblijfsel van de sociaaldemocratie, toen de overheid nog wel eens wat vóór de mensen deed en niet alleen maar gericht was op de vernietiging van de massa.
Als je het aan de markt overlaat, aan de bazen, dan worden mensen met een handicap namelijk gewoon aan de kant gezet. Waarom? Omdat zij geen winst opleveren.

De rijksoverheid probeert er nog campagnes tegenaan te gooien. Ja, neem nou een persoon van zesenvijftig in dienst, of iemand met Down-syndroom. Doe dat gewoon, is wat men dan zegt. De overheid is dus te dom om het kapitalisme te snappen.

Maakt Kees drie hamburgers per uur, maar Margreet vier hamburgers, dan wordt Kees ontslagen en kan hij lekker in de goot slapen. Kees was namelijk ‘lui’ dan, volgens de consensus, van deze ‘ideologie’. Maar als Iris komt solliciteren en als Iris twintig is en Margreet dertig en als Iris mooie billen heeft, dan wordt Margreet er weer uit gegooid. Margreet was namelijk ‘lui’.
Mensen die oud zijn, of moeilijk lopen, of in een rolstoel zitten? Geen baas brandt zich daaraan. Ook als de overheid zeventien miljard in campagnes zou stoppen.

Fascisme zei letterlijk en openlijk: mensen met een handicap zijn afval, wij moeten hen uitroeien, om onze bevolking te zuiveren.

Neoliberalisme zegt dit niet zo expliciet natuurlijk. Neoliberalisme is sluwer. Maar het functioneert hetzelfde. Voor de winstcultus, moeten wij optimale productie hebben. Alles dat niet optimaal functioneert, wordt eruit gegooid en kan in een tentje wonen, langs de kant van de weg. Zo verrot is het kapitalisme. En niet optimaal functioneren kan gewoon geheel buiten jouw eigen capaciteiten vallen. Je bent oud, of lelijk, of hebt een handicap, of je reageert wat gevoeliger op stress, je hebt wat meer slaap nodig dan andere, je bent Marokkaan, of je bent intelligenter dan gemiddeld. Je bent wat minder sterk dan gemiddeld, je hebt wat minder spieren gekweekt, je hebt mededogen, wat meer dan gemiddeld. Je wilt mensen niet afblaffen, je wilt mensen niet uit hun huis laten zetten. Allemaal redenen waarom je ‘niet productief’ kan zijn en dus uit de winstcultus gegooid kan worden.

Fascisme is dus openlijk in zijn geweld en ergens is dat nog eerlijk. Ergens kan ik daar nog een soort vaag respect voor hebben. Jullie zijn slagers, jullie zijn psychopaten en geven dat toe, ok, dan weten wij waarmee wij te dealen hebben.

Maar neoliberalisme doet zich voor als één groot feestje. Het draagt als het waren een clownsmasker. Het is een psychopaat, die zich voordoet als clowntje, bij wijze van spreken. Het praat in termen van ‘productie’ , maximalisatie, ‘de organisatie’, ‘de welvaart’, de ‘samenleving’, het zogenaamde ‘vestigingsklimaat’ en ga zo maar door. De uitwerking is alleen hetzelfde, niet minder wreed dan het fascisme. Miljardjes voor de bazen en een vernietiging van alles wat niet in deze cultus past. Zelfs het gehele milieu moet wijken, voor deze cultus. De miljardjes van aandeelhouders, die jij en ik niet kennen, zijn altijd belangrijker dan het voortbestaan van de aarde, allerlei bijzondere diersoorten, kortom, letterlijk alles. En vele mensen buigen voor deze ideologie. Het twaalfde miljard van Piet Jan, uit Londen? Natuurlijk is dat belangrijker dan het voort bestaan van de neushoorn. Naar het lijkt denken vele mensen dit. Gehersenspoelde mensen. Dienaren, slaven van het systeem, de doodscultus genaamd ‘neoliberalisme’

Kijk verder dan je neus lang is. Kijk verder dan de platte propaganda op televisie. Ik ben niet ‘extreem’, ik kijk gewoon door zaken heen, ik kijk wat dieper in het leven dan gemiddeld. Ik heb kritiek, daarom probeert men mij te ‘demoniseren’ (om eens een rechts stokpaardje te gebruiken).

De verbinding van fascisme met neoliberalisme, iets wat de laatste tijd op komt,  is dus niet zo vreemd. In de kern hebben de twee veel gemeen en kan het een uit het andere voortkomen. Minachting voor alles wat niet productief is, was er toch al in de maatschappij. Het enige dat het fascisme doet, is hier eerlijk in zijn, dit toegeven, dit omarmen.