Waarom Griekenland de gemoederen beweegt

Het is een heel merkwaardig fenomeen: onze media kiezen al sinds begin 2015 eenzijdig en doortastend de kant van de EU en de Eurozone in de berichtgeving over Griekenland, zijn nauwelijks te bewegen tot enige positieve berichtgeving wanneer het over de Syriza-regering gaat, en zetten elke betoging tegen Syriza vol in de verf terwijl pro-Syriza betogingen als faits divers worden afgedaan – en toch is er massale steun voor de Griekse regering in haar gevecht met de Trojka.

Niemand kan zich op basis van de aanvoer aan informatie vanuit onze grote media echt grondig en genuanceerd noemen over Griekenland. We krijgen de ontgoochelde Dijsselbloem te horen na afloop van alweer een mislukte Eurozone-top, en Eric Van Rompuy en Marianne Thyssen, en uiteraard Johan Van Overtveldt. Maar we horen niets van en door Tsipras, Varoufakis, of de vele eminente economen die al lang met cijfers in de hand uitleggen waarom de Europese austeriteitspolitiek economisch rampzalig is.

Die stemmen vinden we op de sociale media, en de Griekse crisis maken ten overvloede duidelijk dat de grote politieke spelregels veranderd zijn. Propaganda vanuit de grote media beweegt nog een middensegment van de publieke opinie; maar daarrond krijgen we steeds dikkere groepen van mensen die zich autonoom en grondig informeren via de enorme stroom aan kennis die op sociale media circuleert.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be