Na een spontane ontmoeting met een oude schoolvriend in Maastricht, stapte ik iets voor elf uur ’s avonds in de wachtende trein terug naar Eindhoven, die over tien minuten zou vertrekken maar dat niet deed. Tien minuten na de officiële vertrektijd deelde men mede dat men op toestemming wachtte om te vertrekken, maar dat nog niet bekend was wanneer die zou komen. Dat was het laatste dat we vernamen, totdat drie kwartier later de mededeling kwam dat deze trein opgeheven was.
Inmiddels had ik wel al op de site van NS gezien dat er een seinstoring was die alle treinverkeer van en naar Maastricht onmogelijk maakte. Waarom zoiets dan niet ook even omgeroepen kan worden is me een raadsel. Er kunnen toch ook mensen in de trein zitten die die site wellicht niet kunnen bereiken om een of andere reden?
Wat er nu ging gebeuren bleef vooralsnog volkomen onduidelijk. De conducteur en een NS-beveiligingsbeambte stonden wat dom te lachen tegen dronken voetbalsupporters (ook dat nog) en gaven nauwelijks informatie. Een conducteur wordt verondersteld de leiding over de trein te hebben. Hij had bijvoorbeeld even duidelijk kunnen aankondigen dat hij ging informeren wat de mogelijkheden nu waren en ons zou mededelen wat de uitkomst was. Niets van dat alles, echter.
De beveiligingsbeambte zei op zeker moment tegen een paar mensen dat er bussen aan de achterkant van het station zouden komen, maar deelde dat dus ook helemaal niet duidelijk mee aan de
hele groep, en iedereen sjokte toen maar achter het eerste groepje aan, en we kwamen inderdaad bij een busstandplaats uit, waar één verlaten bus stond, duidelijk niet de onze.
Drie kwartier later stonden we er nog. Inmiddels had ik ook bedacht dat het een eindeloze rit naar Eindhoven zou worden, met haltes in tenminste Sittard, Roermond (een omweg die de trein ook neemt, die je met een auto wel zo’n 30 minuten extra kost) en Weert, zo niet ook nog haltes die de stoptrein normaal gesproken aan zou doen.
Aangezien ik niet heel vaak met de trein reis stond ik daar aanvankelijk nog in redelijk goed vertrouwen te wachten. De NS had toch zeker wel vaste noodoplossingen voor dit soort situaties paraat, maar zo’n buschauffeur moet mogelijk uit bed gebeld worden, een bus ophalen en dan nog naar het station rijden. Maar toen op zeker moment een man riep of er iemand interesse had om een taxi te delen naar Eindhoven hapte ik toch maar toe. God wist hoe lang dit nog ging duren en dan nog zeker twee uur in die bus met een stel dronken voetbalsupporters…
Met zijn drieën stapten we in de taxi, en de man die hem gecharterd had zei dat hij had gehoord dat men op dat moment nog niet eens een bus had kunnen régelen, die was dus nog helemaal niet onderweg. Blijkbaar is daar dus helemaal geen vaste regeling voor, of in ieder geval een die te onbetrouwbaar is.
Nu was het natuurlijk wel ’s avonds laat op Hemelvaartsdag en geen gewone werkdag, dus het zal best moeilijker dan normaal geweest zijn om een bus te regelen. Maar wederom: er werd geen ènkele informatie gegeven, men liet iedereen maar daar op dat donkere busperron staan verpieteren. Ik begrijp echt wel dat het te duur wordt als je gegarandeerd elke eventualiteit vlekkeloos wilt kunnen opvangen, maar informéér mensen in godsnaam. Niets zo hemeltergend als moeten wachten terwijl je niet weet waarop of hoelang.
Toen ik om half twee thuis kwam, anderhalf uur later en 70 euro lichter dan normaal het geval zou zijn geweest, nam ik eerst nog maar eens een Affligem Blond ter ontspanning. Een half uurtje later keek ik nog eens op de website van de NS, waar men juichend meldde dat de dienstregeling om 2.00 ’s nachts weer was hervat, en de vertragingen geleidelijk aan minder werden. Met dien verstande dat er om twee uur ’s nachts natuurlijk geen sprake is van enigerlei dienstregeling te Maastricht.
Vanochtend las ik in De Limburger dat men op het station te Sittard om half drie ’s nachts dan inderdaad in een bus had kunnen stappen. Had ik toch nog geluk gehad met die taxi, en het feit dat ik dat kan betalen. Die weliswaar dronken, maar deels nog erg jonge voetbalsupporters zouden die optie waarschijnlijk niet eens hebben kunnen overwegen.
