Het zou mij niet verbazen dat als een meerderheid van de Griekse bevolking a.s. zondag “Ja” zegt tegen de trojka, Tsipras en Varoufakis aftreden en de Europese regeringsleiders plotseling zullen besluiten om de Griekse schulden drastisch terug te schroeven. Ga maar na.
Nog een paar dagen geleden beweerde Mark Rutte dat een eventuele Grexit de Nederlandse economie nauwelijks zou schaden. Het NOS-journaal liet cijfermatig keurig zien hoe de belangen in Griekenland van Nederlandse banken en verzekeringsmaatschappijen de afgelopen jaren fors zijn verminderd. De grote geldstroom, “hulp”, uit de EU keerde weer terug bij al die financiële instellingen die maar al te graag het kersverse EU-lid Griekenland met hun corrupte bestuurders van veel en goedkoop krediet wilden voorzien.
De nationale “too big to fail” instellingen zijn inmiddels al door het EU belastinggeld aan hun trekken gekomen.
Wat de EU werkelijk dwars zit is, dat Syriza als eerste partij liet zien de bezuinigingen niet te willen pikken en daarvoor in Griekenland krachten wist te bundelen. Zij wilde haar burgers niét laten opdraaien voor de blunders begaan door banken uit de EU-lidstaten en voor de bandietenstreken van politieke partijen, die nu in Griekenland in de oppositie zitten en loeren op hun kans om hun positie weer terug te krijgen.
Verder wordt in de EU-top met argusogen gekeken naar Spanje waar de nieuwe partij Podemos ook niet van plan is om de Spaanse bevolking voor corruptie en winstbejag te laten opdraaien. Ook deze partij zal de wind uit de zeilen genomen moeten worden.
Rest nog de politieke partijen in de EU lidstaten, die beginnen te beseffen dat de bezuinigingspolitiek, of ook wel austerity genoemd, economieën om zeep helpt en veel te zware offers vraagt van de bevolking.
Daar zal het om gaan bij het a.s. Griekse referendum.