Al enige dagen woedt er in media discussie over een campagne van de gemeente Rotterdam. Door middel van posters wordt daarin gewezen op het recht om in vrijheid je partner te mogen kiezen. De campagne is, door haar vormgeving en gekozen leus, chauvinistisch en etnocentristisch, om dat r-woord maar even niet meteen in de strijd te gooien. Maar wie dat naar voren brengt, krijgt de wind van voren: hoe kun je dit zeggen zonder daarmee de gelijkwaardige rechten van vrouwen te laten vallen?
Maar laten we eens kijken naar de poster die je bij berichtgeving over de zaak ziet. Daarop een zoenend stel, van duidelijk verschillende godsdienstige herkomst. Iemand met een keppeltje met een hoofddoek dragend persoon bijvoorbeeld. Tekst er boven: “in Nederland kies je je partner zelf”. En meer naar onderen: “Voel jij je vrij om te kiezen?”
Twee dingen springen in het oog. Nummer één: vrije partnerkeus is specifiek gekoppeld aan Nederland. Het is kennelijk iets nationaals. Wat mensen in andere landen doen moeten zij weten, of mannen daar vrouwen ontvoeren en opsluiten en gedwongen tot partner maken, dat maakt kennelijk allemaal eventjes niet uit. Maar in Néderland doen we zoiets niet, in Nederland heerst vrije partnerkeus. Dat is de strekking: nationale op de borstklopperij vanwege ‘onze vrijheid’. Beschaving is iets nationaals.
Nummer twee: degenen die aangesproken worden met dit verhaal-in-beeld zijn mensen van niet-Nederlandse achtergrond, met een moslim-achtergrond vooral. Die moeten worden doordrongen van hoe ‘we dat hier samen hebben afgesproken’. Die moeten worden bijgeschaafd en beschaafd, van overheidswege. Er zijn mensen die weten hoe het horen: autochtone christelijke, agnostische dan wel atheïstische Nederlanders. En er zijn mensen bij wie dat niet vast staat: moslims. Waar joden in dit verhaal passen is overigens minder duidelijk: bij degenen die worden opgevoerd als mensen met wie je heus wel mag zoenen als moslim(a), of als mensen die zelf van die boodschap moeten worden doordrongen. De vraag maakt de hele postercampagne alleen maar ongemakkelijker. “Waarom moet een onderwerp waar we juist een brede samenwerking in de samenleving nodig hebben, worden gegoten in een belerend punt van integratie?” zo vraagt Fatima Talbi, lid van de gemeenteraad, zich af. Beeld en tekst van de posters hanteren een tegenstelling tussen wij-Nederlanders versus zij,-mensen-van-buiten. Dat maakt de campagne nationalistisch en xenofoob.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: ravotr
