Bestuursvoorzitter Liz Magill van de Universiteit van Pennsylvania (Penn) heeft haar aftreden bekend gemaakt. Aanleiding is haar getuigenis tijdens een hoorzitting in het Congres over het virulente antisemitisme op Amerikaanse universiteiten.
Magill en haar collega’s van Harvard en MIT werd het vuur na aan de schenen gelegd door met name de Republikeinse Afgevaardigde Elise Stefanik, zélf overigens evenmin een onbeschreven blad wat betreft antisemitisch geraaskal.
Op vragen over antisemitische manifestaties op hun campus, kwamen de drie bestuursvoorzitters niet verder dan vage en ontwijkende antwoorden en wat gemompel over de “vrijheid van meningsuiting”.
De Republikeinen onder aanvoering van Stefanik zagen hun kans schoon korte metten te maken met “woke universiteiten”, een verschijnsel dat hen al heel lang een doorn in het oog is. Wat we precies onder “woke” moeten verstaan is overigens niet altijd even duidelijk. Meestal verwijst het gewoon naar alles waaraan Republikeinen een hekel hebben.
De hoorzitting en het optreden van Stefanik gingen viraal, wat er toe leidde dat diverse gulle geldgevers besloten hun schenkingen terug te trekken. In tegenstelling tot Nederlandse universiteiten zijn Amerikaanse universiteiten vaak grotendeels afhankelijk van schenkingen. Als de gulle donateurs zich massaal terugtrekken, is het voor veel vakgroepen einde oefening.
Stefanik viert het vertrek van Magill als een groot succes. Nu de andere twee nog:
Op zich is het prima dat het bondgenootschap van dekoloniaal (intersectioneel) links met islamofascisten ter discussie gesteld wordt, maar de motieven van Republikeinen als Stefanik zijn natuurlijk allesbehalve zuiver. Binnen de GOP tiert het antisemitisme tenmínste net zo welig als binnen radicaal-links en over de bondgenootschappen die de Republikeinen zélf bereid zijn te sluiten, valt ook wel het nodige te zeggen.
Inmiddels wemelt het op sociale media van de oproepen korte metten te maken met Critical Race Theory. Nou valt er wat te zeggen voor de stelling dat CRT nooit academische status had mogen krijgen, maar als de staat gaat bepalen wat er op universiteiten onderwezen mag worden (binnen de grenzen van de wet), is het afgelopen met de academische vrijheid. Wat – zo valt te vrezen – precies het doel is van radicaalrechtse politici als Stefanik.
Uitgelichte afbeelding: By college.library – https://www.flickr.com/photos/collegelibrary/51689280936/, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=114839463
