Inderdaad blijkt verlies van culturele beleving op te treden in onze contreien. Ruben van Gaalen, onderzoeker bij het Centraal Bureau voor de Statistiek, laat zien dat 2e generatie immigranten in Noorwegen ideeën van de werkende moeder, gedeelde kostwinners en zorg in zelfde mate delen als de gemiddelde Noor. De beleving van hun cultureel anders zijn neemt dus gemiddeld af. De Baudet-culturen, om het zo maar even samen te vatten, met superioriteit van de ‘eigen’ cultuur, minachting van vrouwen, streven naar ontmanteling van democratie en mensenrechten, lijken een strijd tegen de bierkaai te voeren. Enkele uitspraken van aanhangers tonen hun wanhopige ideeën. Gökmen T., de schutter van de Utrechtse tramaanslag, verwoordde het op zijn wapen aldus: “Wie Sharia volgt, gaat naar paradijs. Wie democratie volgt gaat naar hel.” En de Nederlandse boer Jeroen van Maanen vindt dat onze democratie niet werkt voor boeren. Desalniettemin is de acceptatie van culturele elementen van elders overigens niets nieuws, vooral wanneer één cultuur een hogere ontwikkeling kent dan de andere. Zo namen de antieke Romeinen aanvankelijk tijdens de uitbreiding van hun rijk grotendeels de ideeën van de Griekse godenwereld over en schakelden ze honderden jaren later over naar het christendom. Maar verandering gaat niet van de ene dag op de andere. Wat betreft democratie is het niet zo dat dit systeem al lang geworteld is in de Nederlandse samenleving. Bedenk dat Nederland pas sinds een eeuw algemeen kiesrecht kent.
Nederland volgt de Noorse trend, ofschoon hier de culturele verscheidenheid wat groter is. Naar Nederland immigreerden veel meer gastarbeiders uit minder ontwikkelde landen dan naar Noorwegen het geval was. Onze gastarbeiders kwamen vooral uit de economisch achtergebleven delen van Marokko en Turkije. Niet helemaal verbazingwekkend is het dan dat de culturele eigenheid wat sterker overeind blijft.
