In de afgelopen maanden hebben velen actie gevoerd als onderdeel van een bredere huisvestingsstrijd. De recente huisvestingsdemonstraties hebben aangetoond dat we massaal zijn en dat er dringend behoefte is aan betaalbare huisvesting, maar dat het politieke systeem niet in staat is tot echte en betekenisvolle verandering.
Er is een groeiend besef dat deze strijd anti-kapitalistisch moet zijn. Respect voor een verscheidenheid aan tactieken is essentieel in deze strijd. Huisvestingsstrijd is klassenstrijd. We zetten deze strijd hier voort, door collectief een ruimte terug te nemen van de machthebbers. Alle rijkdom in de wereld is gecreëerd door de arbeiders, vandaag nemen we terug wat van ons is, laten we de commons terugnemen.
We hebben Waldeck Pyrmontlaan 8 gekraakt, en we zullen het gebruiken als een thuis voor huisloze studenten en een politieke ruimte voor Autonome Studentenstrijd. In deze ruimte willen we kennis delen die niet afhankelijk is van onderdrukkende machtsstructuren en ons actief organiseren tegen kapitalisme en de staat, voor een vrije wereld waar iedereen een zinvol en bevredigend leven kan leiden. We zijn pas vrij als iedereen vrij is.
De huisvestingscrisis bestaat niet, woningschaarste is een mythe – het probleem is de ongelijke verdeling van rijkdom. Het probleem is het kapitalisme. Als we kraken, vragen we politici niet om onze woonbehoeften veilig te stellen: we doen het zelf! Huur is diefstal, alle huisvesting zou gratis moeten zijn, we willen een wereld zonder privébezit.
Velen van ons hebben geen dak meer boven hun hoofd en nog velen hebben moeite om de steeds maar stijgende huur te betalen. Sociale woningen worden verkocht aan privé-eigenaren, aan investeerders die de vrije hand krijgen om te doen wat ze willen. Het gebrek aan betaalbare huisvesting betekent dat we worden uitgesloten van het leven in de stad en dat ons een basisrecht op huisvesting wordt ontzegd. Wij zullen geen eisen stellen aan politici, zij hebben ons niets te bieden.
We moeten onze onderdrukkers aanspreken vanuit een machtspositie, niet smeken om ons wat kruimels toe te werpen. De stad is van iedereen die er woont en we moeten hem terugnemen, hoe we ook kunnen.
We trotseren hun wetten en kraken ondanks de criminalisering, we kunnen te maken krijgen met repressie ‒ maar het is wanneer we vrij handelen ondanks wat wettelijk is toegestaan dat we beseffen wat mogelijk is. Als we het niet proberen, hebben we al verloren. Wij zijn met velen en zij zijn met weinigen. Laten we onze daden voor ons laten spreken, laten we laten zien dat we buiten en tegen de staat structuren kunnen opbouwen die praktische betekenis geven aan het leven van mensen.
Onze daden moeten dienen om de netwerken van solidariteit uit te breiden, om bij te dragen aan de opbouw van een samenleving gebaseerd op wederzijdse hulp, om alle autoriteit te vernietigen. Het is op deze momenten dat we samenkomen en onze collectieve kracht ervaren, dat we ons kunnen voorstellen wat mogelijk zou kunnen zijn. Het zijn deze momenten die ons in staat stellen te dromen.
Autonome Studentenstrijd (ASS)
– Inclusief uitgelichte afbeelding overgenomen van Indymedia
NIEUWS
In een zich heel net wanende buurt kan dit niet lang volgehouden worden in dit tijdsgewricht:
Rond 17.50 uur gaf de politie aan dat de laatste waarschuwing gegeven was. Daarna was een speciale afdeling van de ME bezig met het openen van de deur. Rond 18.00 uur ging de Aanhoudingseenheid naar binnen om de krakers op te pakken.
Een woordvoerder van het Openbaar Ministerie laat weten dat het gaat om een ontruiming op last van de officier van justitie. “De reden is dat ze gisteravond zijn betrapt op heterdaad. Er is geen sprake van huisrecht. Ook is er aangifte gedaan door de eigenaar.”
Altijd even goed om er op te wijzen waar de prioriteiten van het kneiterlinkse Amsterdamse stadsbestuur onder leiding van Halsema liggen…
