Tussen de Duitse opstelling ten aanzien van vluchtelingen en de filosofie van de grote Immanuel Kant trekt Yanis 
Varoufakis in een schitterende tekst parallellen. Niet alleen economische overwegingen, de efficiënte inzet van schaarse middelen, doen ertoe maar evenzeer moreel leiderschap. Varoufakis wijst erop dat Kants praktische rede eist dat we acties ondernemen die, in hun algemene geldigheid, coherente uitkomsten opleveren. Vluchtelingen dienen geholpen te worden omdat het geen objecten zijn met een economische waarde maar subjecten, mensen zoals wij allemaal. Wij zouden allen hulp wensen als we op de vlucht voor oorlogsgeweld waren.
Tegenover de moreel verheven opstelling van Angela Merkel ten aanzien vluchtelingen is er echter de benepen achterlijkheid met betrekking tot de economische politiek in de EU. Varoufakis vraagt zichaf wat Berlijn moet doen.
Een voortreffelijke start zou zijn om hetzelfde kantiaanse principe te gebruiken dat evident is in het geval van de vluchtelingencrisis. Kant praktische rede vraagt van ons beleid te aanvaarden dat, in zijn algemeenheid, coherente uitkomsten oplevert. Grote handelsoverschotten kunnen niet worden ‘veralgemeniseerd’! Net als in het geval van liegen faalt Kants test bij het verzekeren van welvaart in een monetaire unie met behulp van enorme netto export en toenemende competitiviteit vis-á-vis andere Europese landen. En zo doet een beredeneerde blindheid dat bij het feit dat het overschot van de een het tekort van de ander is.
(Yanis Varoufakis [vertaald uit het Engels])
Laat Duitsland Kants praktische principe van coherente uitkomsten toepassen op de eurozone, besluit Varoufakis.
