Geen sterke discussie gisteren in de Volkskrant tussen Thomas von der Dunk en Bert Brussen over minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal. Von der der Dunk noemde hem in een eerdere discussie incompetent, Brussen vond hem een minister met ballen. In de discussie van gisteren ging het over de vraag of Rosenthal met zijn uitgesproken pro-Israel beleid Nederland in een isolement brengt. Von der Dunk:
Rosenthal heeft recentelijk zijn veto uitgesproken over een Europese verklaring waarin het toenemende geweld van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen wordt gehekeld. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier om landrovers die, met stilzwijgende steun van de huidige ultrarechtse Israëlische regering, in strijd met elk internationaal recht erop uit zijn om de westelijke Jordaanoever geleidelijk van de autochtone niet-Joodse bevolking te zuiveren door hen het leven onmogelijk te maken.
Het is een typisch staaltje discussie zoals het niet moet en wel voortdurend in Nederland wordt gevoerd over Israel en de Palestijnen. Iedereen heeft een mening, bijna niemand vindt het nodig de feiten te kennen. Von der Dunk voert aan dat deze minister Nederland in een isolement brengt. Dat is juist, maar de feiten zijn dat hij niet alleen een verklaring over het toenemende geweld van kolonisten heeft tegengehouden, maar dat Rosenthal intussen in EU-verband niet minder dan drie keer dwars heeft gelegen. Rosenthal heeft zich laten kennen als een minister die zich pro-Israel opstelt op een manier zoals we dat in Nederland nog nooit eerder hebben meegemaakt. Dat is vooral opvallend omdat deze regering in Jeruzalem een beleid voert dat – zelfs volgens ongeveer al haar Westerse bondgenoten – in hoog tempo bezig is een twee-statenoplossing voorgoed onmogelijk te maken. Die bondgenoten geven daarover signalen af en Rosenthal heeft die signalen tot nu toe twee keer tegengehouden, en in één geval niet mede-ondertekend. In september 2011 hield hij in de VN-Mensenrechtenraad op het laatste moment een gezamenlijke verklaring over het geweld in de bezette gebieden van de EU-ministers tegen. In januari 2012 wist hij behulp van Tsjechië en Italië een gezamenlijke EU-verklaring zodanig te veranderen dat er geen verwijzingen in stonden naar (bijvoorbeeld) het hoge tempo waarin de Israelische regering in de zogenoemde Area C van de bezette gebieden (de 60% van de gebieden waarin de nederzettingen liggen) huizen sloopt en mensen verjaagt. (Let wel: dat slopen en verjagen gebeurt niet met medeweten van de Israelische regering zoals Von der Dunn schrijft, maar door de Israelische regering). En tenslotte maakte Rosenthal half maart van dit jaar ook nog eens een voorbehoud bij een rapport van de EU-vertegenwoordigers in de bezette gebieden (waaronder de Nederlandse vertegenwoordiger) waarin eveneens bezorgdheid over de ontwikkelingen in de bezette gebieden (en Jeruzalem) werd uitgesproken. NRC-Handelsblad wist te melden dat dit gedrag behoorlijk wat irritatie bij zijn EU-collega’s heeft gewekt. En dan hebben we het nog niet gehad over het feit dat Rosenthal ook nog over een subsidie van de Nederlandse hulporganisatie ICCO voor de internet-krant Electronic Intifada was gevallen (waarbij hij alleen de mening volgde van een ultra-rechtse Israelische NGO en geen wederhoor toepaste) en dat hij tijdens in de debat in april 2011 over de Free Gaza Flotilla de blokkade van Gaza ‘legaal’ noemde, terwijl dat door een meerderheid van internationale juristen wordt betwist. Kortom: het is allemaal nog erger dan Thomas von der Dunk schrijft.
En wat schreef Bert Brussen in antwoord op Von der Dunk:
Verder spreekt Thomas over het ‘zuiveren van de westelijke Jordaanoever’. Het is nogal absurd om over ‘zuiveren’ te spreken met ‘stilzwijgende steun van de Israëlische regering’ terwijl diezelfde regering regelmatig gebiedsverboden voor de Westelijke Jordaanoever aan extremistische joden uitvaardigt. Het woord ‘zuiveren’ in verband brengen met de buitenlandpolitiek van Uri Rosenthal is verwerpelijk en ranzig. Rosenthal heeft onlangs nog een goederenscanner geleverd aan Israël. Deze scanner is bedoeld om de Palestijnse handel te stimuleren en werd geleverd na een verzoek van de Palestijnse autoriteiten. Toch een aardige geste voor iemand die Palestijnen wil zuiveren.
Nou ja, dat EU-rapport ging dus precies daarover: dat zuiveren van de westelijke Jordaanoever – door de Israelische regering zelf. En wat die gebiedsverboden betreft voor extremistische Joden, ach, er is voor zover ik weet wel eens een tijdelijk verbod voor één of twee mensen uitgevaardigd na het in brand steken van moskeeën op de Westoever. Het woord zuiveren in verband brengen met de buitenlandpolitiek van Rosenthal is dus niet ‘ranzig’, maar feitelijk volkomen juist: Rosenthal weigert die zuiveringen namelijk te veroordelen. Die scanner is een verhaal apart. Die wordt namelijk vooral ingezet om de export vanuit de Palestijnse gebieden te versnellen. Ik wacht nog steeds op de uitleg van iemand die me kan vertellen welk veiligheidsbelang ermee wordt gediend als de export van aardbeien en anjers door zo’n duur apparaat wordt gescand. Ach ja Brussen. Bij de Volkskrant van tegenwoordig komt hij er wel mee weg. Daar lopen wel meer types rond die vinden dat kennis van zaken niet nodig is om te weten dat Rosenthal ‘ballen heeft’ door niet mee te doen met het ‘bashen van Israel’.
Dit stuk is eerder geplaatst op de website van Abu Pessoptimist.
