Uittreden uit de eurozone, al dan niet vrijwillig, zou niet plan B moeten zijn, maar plan A voor ieder deelnemend Euroland. Als Griekenland, of elk ander Euroland, opnieuw zijn eigen munt zou hebben, kan het ook onafhankelijk zijn eigen economische en monetaire beleid voeren. Om de eigen exportpositie te versterken zou Griekenland, of elk ander land, zijn eigen munt kunnen devalueren. Nu zien we dat binnen de bestaande Eurozone Duitsland, Nederland, Finland en andere noordelijke landen een sterkere exportpositie hebben, en dat Spanje, Italië en Griekenland in de schulden terechtkomen. Nog afgezien van het feit, dat de Griekse bevolking opdraait voor de schulden van de Griekse private banken.
De oplossing is dus niet alleen Griekenland uit de Euro, maar de afschaffing van de Euro, van de muntunie, überhaupt. De muntunie is op de eerste plaats bedoeld om de internationale handel van de multinationals en grote banken te bevorderen. Als ieder land zijn eigen economische soevereiniteit terug heeft, kunnen de belangen van de meerderheid van de bevolking weer prioriteit krijgen, en niet die van de multinationale ondernemingen en banken.
