Al dagen zin ik op een reflectie op Theodor Holmans toespraak tot zijn opgewonden piemel, door Anne Fleur Dekker terecht opnieuw als aanranding/verkrachting in de krant geïnterpreteerd (en natuurlijk niet alleen door haar).
Dan zie ik via twitter vier onsmakelijke mannetjes die op de Nederlandse televisie, voor iets wat KRONCRV heet, keurend kijken naar een vrouw op het podium: is ze dik of zwanger? Het gaat je voorstellingsvermogen eigenlijk totaal te boven. Ik weet wel dat ik er voor betaal.
En tot slot komt Jeroen “Geld, drank en lekkere wijven” Dijsselbloem uithuilen in de papieren drol die al tientallen jaren voor dit soort PvdA-ers ter beschikking staat (vroeger hadden ze ook een open oog en oor voor zogenaamde progressieve KVP-ers, toen de katholieke nestgeur er nog aan hing).
Het is allemaal wat veel maar er is samenhang: mannetjes die ook echt geen idee hebben wat ze fout doen en dat luide uitroepen in de Media.
Vier jaar lang ben je de held, gelauwerd en bewierookt, voorzitter en boegbeeld van de Eurogroep, baken van stabiliteit, de redder van Griekenland. En dan op een lauwe maandagmorgen in maart beland je in de grasmaaier van een op hol geslagen Europees Parlement dat je scalp eist, ben je een racist, een xenofoob en een vrouwenhater.
Nou, Dijsje, dat was je dus al die tijd al, alleen heb je het tegenover de Frankfurter Allgemeine even duidelijk laten weten. En niemand in Griekenland ziet je als hun redder, dat vinden ze alleen bij de Volkskrant. En misschien denk je het zelf, al lijkt mij dat ook wel weer onwaarschijnlijk, want zo stompzinnig zul je dan ook weer niet zijn – al heb je de schijn tegen je.
[D]e woede en haat die over hem heen raasden na die ene uitspraak, hebben hem zichtbaar geraakt: de mondhoeken staan nog iets verder naar beneden.
Het is bij de PvdA altijd de ander die niet begrijpt wat voor weldaden de partij voor hem of haar bereidt.
Denkt u dat hij lang volksvertegenwoordiger blijft, nu de PvdA uitgespeeld is?
Ter herinnering: hier praat hij Paul Mason en iedereen verder in slaap na een vraag over het wurgen van de Griekse democratie:
