Als ik ergens een parallel zou moeten trekken met de jaren dertig wat betreft de overwinning van Labour in het VK is het met hoe de Nederlandse sociaal-democratische partij gesteld was in die tijd. Het moet, het kan! Op voor het Plan! Het Plan van de Arbeid, ontwikkeld door wat de ingenieurs van de partij genoemd werden: ingenieurssocialisme. Geen illusies over socialisme, zoals die onder Corbyn opgeleefd waren: belofte van economische groei. Daar moet de overheid dus voor zorgen in het VK, het is de eerste taak die de regering van Starmer zich stelt. Zou het lukken? Onder Joe Biden groeit de economie van de VS ook goed, laten de Democraten weten, maar De Media vinden het niet interessant of kwekken liefst Trump na.
Er zijn wel drie mogelijkheden in het VK, het lijkt meer dan in Nederland. Centrum-rechts bij de Tories, centrum-links bij Labour en ultrarechts bij de zogenaamde Reformparty, die verontrustend groot werd – procentueel dan, want het systeem van het VK heeft de club nauwelijks met zetels gezegend. Maar gaat het steeds goed op deze manier? En: voelen de Tories zich verleid net als de VVD naar ultrarechts te zwenken? Het zijn sombere tijden, maar de geschiedenis herhaalt zich niet, de verhalen rijmen ten hoogste.
Na de gênante vertoning die het schorriemorrie van de PVV heeft neergezet rond de regeringsverklaring was het een verademing hoe beschaafd de overdracht in het VK heeft plaatsgevonden. Jawel, in Nederland hebben zich zogenaamd in het centrum bevindende partijen NSC en de VVD deze schande mogelijk gemaakt. Omdat ze beide op (flink) verlies staan in de peilingen valt niet te verwachten dat kabinet-Schoof heel kort zal duren. Hopelijk heb ik ongelijk.
Sunak had kunnen voorzien dat de verkiezingen van gisteren rampzalig zouden aflopen voor de Tories. Wat het motief was om niettemin verkiezingen uit te schrijven: was men het zat? En dus nu kabinet-Starmer. Moeten we er blij mee zijn? Misschien is dat een te groot woord. Opgelucht is misschien het passende woord. En hoe ik ook eerder over Corbyn heb gedacht, wat mij betreft heeft hij zich gediskwalificeerd door zich als kandidaat “voor Gaza” te presenteren.Tot genoegen van de kiezers in zijn district blijkbaar, maar het zweemt naar een bevestiging van waar hij steeds van beticht werd.
Binnen de Europese, misschien de mondiale context is de overwinning van Labour een baken van hoop tegen ultrarechts. Het moet zo blijven en dat kan alleen door geslaagd beleid. Afwachten en moedig voorwaarts…
– Uitgelichte afbeelding: By Chatham House – Keir Starmer QC, Director of Public Prosecutions, Crown Prosecution Service, UKUploaded by January, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=24507515
