Zoals de voormalige minister van financiën Yanis Varoufakis hier uitlegt, interesseert het Duitsland geen moer of Griekenland binnen die zogeheten Eurozone blijft of niet.
De opstelling van Wolfgang Schäuble als Duitslands minister van financiën heeft kort gezegd eigenlijk alles te maken met het met name de Fransen te laten zien wie ‘der Herr im Haus ist’ en dat is, u raadt het al: Duitsland. En gezien de persoonlijke verhoudingen tussen Merkel en haar minister van financiën: Schäuble.
Na het wonderlijke en verbijsterende honderdtachtig graden draaien van Tsipras zou je zeggen dat Europa wat toeschietelijker zou zijn geworden naar Griekenland, maar niets is minder waar: Griekenland werd onder aanvoering van Duitsland nog eens even flink vernederd en moet nu ruim 50 miljard aan allerlei onderpand ophoesten en dat storten in een privatiseringsfonds dat … zich bevindt in het belastingparadijs van een alcoholist en geleid wordt door Wolfgang Schäuble.
Verder zou de junta die heel verhullend ’troika’ genoemd wordt weer verregaande bevoegdheden krijgen en in feite meer te zeggen krijgen dan de Griekse regering die – net als onder de vorige – gewoon gereduceerd wordt tot loopjongens en deurwaarders.
(Waarom moet ik bij die junta toch eigenlijk steeds denken aan de Chileen Augusto Pinochet of de Amerikaan Paul Bremer?)
Ook is het maar de vraag of Griekenland – die in het geval van een Grexit geen geldpers heeft die het kan aanzetten – daarmee in kan en wil stemmen, aangezien het land op zijn laatste benen loopt na vijf jaar hel en of de Grieken dergelijke chantage zullen pikken na het massale ‘OXI’ van afgelopen week.
Hoe dan ook, als de agenda van Schäuble, Rutte en Dijsselbloem met name een ‘regime change’ in Athene is (en dat is het), dan is ze dat -gezien de realiteit voor Tsipras thuis- waarschijnlijk op een haar na gelukt en waarschijnlijk een kwestie van tijd eer het zover is. Je kunt moeilijk verwachten dat een premier die met de opdracht van zijn kiezers, een duidelijk ‘Nee!’, naar de Eurogroep gaat, nu met een ‘Ja, en het wordt nog veel ellendiger voor jullie’ thuiskomt, kan aanblijven.
Nogmaals: dat alles is om de rest van Europa en met name Frankrijk te laten zien wie het echt voor het zeggen heeft.
Dat ‘regime change’ moet toch zo langzamerhand wel bekend voorkomen: Irak, Libië, Syrië, Oekraïne…Griekenland.
De gang van zaken van de afgelopen vijf maanden tot en met vandaag zou heel wel eens de inleiding kunnen zijn tot de ontbinding en het uiteenvallen van de Europese Unie. Dat is niet iets om te betreuren als men beziet tot wat die EU is verworden: een apparaat dat staatsgrepen en oorlogen organiseert en exporteert, en de volkeren van haar eigen lidstaten uit de vuilnisbak laat vreten.
Wie nog steeds denkt dat de Europese Unie (opgericht naar men zegt juist om te voorkomen dat één land heel Europa kan onderwerpen en laten verzinken in armoede en ellende) alles te maken heeft met vrede en samenwerking tussen gelijkwaardige volkeren moet zich nog maar een keer bedenken zou ik zo zeggen. #FuckTheEU
