De rommel zat nog in mijn slaperige ogen toen ik las over het voorstel van de SP om de klassen in de trein af te schaffen. Dan blijft er dus nog maar een klasse over.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander van klassen.
Mensen met een glad geschoren hoofd bijvoorbeeld: Ik wil ze niet zien, naar de kale klasse.
Kinderen van welke leeftijd dan ook: Ik wil ze niet zien, en vooral niet horen, naar de stiltecoupé.
Mensen met mobieltjes: Eenzame opsluiting op een aparte afdeling.
PVVers in de oranje-blanje-bleu coupe, een veewagon die onderweg wordt losgekoppeld om richting Dachau te worden gestuurd. Voor educatie natuurlijk.
En natuurlijk onze onvolprezen, klasseloze coupé voor de SPers. Alleen staanplaatsen, om te voorkomen dat er wel eens onvoldoende zitplaatsen zouden kunnen zijn. En allemaal hetzelfde Maopakje aan, want: ‘Arm of rijk, allemaal gelijk.’
Zo, de rommel is uit mijn slaperige ogen, de koffie klotst in mijn maag, en ik bekijk mijn huis eens: ‘Teveel klasse,’ dat moet beter kunnen, maar ja, ik ben geen SPer.
