“”Inbreken door de politie via computers klinkt ingrijpend, maar is niets anders dan een reguliere inval van een arrestatieteam”, aldus plaatsvervangend hoofd landelijke recherche Inge Philips.”
Zolang de politie regelmatig bij het verkeerde huis binnenvalt, zoals de enkele voorbeelden hieronder verspreidt over meerdere jaren laten zien, is de door Inge Philips gedane uitspraak natuurlijk complete kolder.
23-03-2010 – Schiedam
“De politie is binnen gevallen op een verkeerd adres.”
14 januari 2011 – Den Bosch:
“Na een poosje kreeg bewoonster [privacy ~M] te horen dat het ging om een vergissing.”
13 januari 2015 – Nijmegen:
“Een arrestatieteam trapte de deur in bij een 37-jarige bewoner van een flat aan [privacy ~M] , maar moest bij de buren zijn.”
Het slachtoffer (mede van politiegeweld) aan het woord, in beeld
16 juli 2015 – Emmen:
“De politie heeft zondag onterecht een inval gedaan in een woning aan de [privacy ~M]”
Zelf zit ik niet te wachten op een inval, al dan niet gepaard gaande met geweld zoals het slachtoffer uit Nijmegen overkwam.
En zolang er ruim 70% van de opsporingscapaciteit in rook opgaat [1] o.a. door het oprollen van kwekerijen (en allerlei zeer belangrijke zaken m.b.t. harddrugs zoals alcoh..oh, wacht..) alsook een overheid die zich tot op de dag van vandaag baseert op een leugen qua export van Cannabis [2] en dus “kreupel” blijft, blijven er tevens minder financiële middelen beschikbaar om te investeren in voor de burger veilige(r) middelen. Wat legalisering van Cannabis zoal kan betalen.
Wettelijk gezien is er voldoende ruimte om actie te ondernemen waar het nodig blijkt. Wat tevens een tikkie verder gaat dan enkel het aftappen van iemands internetverbinding. Ik wil Inge Philips dan ook met klem adviseren om eens contact te leggen met een officier van justitie en een rechter-commissaris. Iets met prioriteiten…
Dus nee: donder maar op met je terughackwet, Inge Philips en de rest van die bromsnorrende cyberbots.
[1]
“Maar liefst 77 procent van de opsporingscapaciteit is gerelateerd aan hard- en softdrugs, uiteenlopend van veel kleine zaken tot enkele grote zaken. Het is dweilen met de kraan open.”
[2]
“In een onderzoek van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) wordt het ongeloofwaardig genoemd dat jaarlijks tachtig procent van de totale Nederlandse cannabisproductie bestemd is voor het buitenland, meldt KRO Reporter International.”