Natuur is maakbaar, en nergens zo maakbaar als in Nederland, lijkt mij. Op het eind van de negentiende eeuw werden de bezongen blanke toppen der duinen beplant met dennen en soms sparren, voor allerlei doeleinden. Verstuiving werd ongewenst geacht, want dat zou de zeewering in gevaar kunnen brengen. En de bossen leenden zich voor exploitatie. Thijsse spuwde vuur over de aanplant, tot hij bijzondere orchideeën waarnam die de naaldbomen hadden opgezocht.
Dennen horen bij de duinen, er is niemand meer in Nederland die beter weet. Behalve dan de betweters die aan natuurontwikkeling doen. Die willen de blanke toppen nu herstellen, want dat is natuur, en biodiversiteit, u weet wel.
Enig naspeurwerk leerde mij dat de grove den (Pinus sylvestris) wel degelijk inheems is (geweest) in historische tijden, in Nederland, en dat de boom simpelweg is uitgeroeid. Later dan weer volop aangeplant. Onder andere in de Schoorlse duinen.
Ja, er zijn niet-inheemse dennen aangeplant op allerlei plaatsen, maar weten die bomen zelf dat ze hier niet thuishoren?
Xenofobie begint bij natuurbeschouwing, al eeuwen inmiddels.
Er loopt nu een petitie tegen het geplande kappen van het dennebos bij Schoorl.
Zet uw handtekening, het minste dat we kunnen doen.
