Steeds meer Amerikanen trekken de straat op om te demonstreren tegen de ongelijke verdeling van de welvaart. Op een steenworp afstand van het Witte Huis zijn dit weekeinde honderden demonstranten neergestreken op Freedom Plaza voor de demonstratie Stop the Machine.
Mensen van diverse leeftijden en met uiteenlopende achtergronden spreken er in groepjes over de volgens hen oneerlijke welvaartsverdeling, privatisering van overheidsdiensten en verschralen of ontbreken van sociale hulp. Ze zijn student, werkloos, werkzaam of gepensioneerd. Sommigen reisden vanuit Salt Lake City het hele land door om er te komen. (Amerikanen in opstand tegen welvaart: Stop the Machine – Trouw)
In de VS is alles mogelijk, wordt er altijd gezegd. Maar als je een gewone werknemer bent, dan ben je daar goed de klos. Ziek? Ontslag. Vakantie? 10 dagen. Gaat niet goed met bedrijf? Ontslag. Werk je geen 60 uur in de week? Ontslag.
En met je ontslag word je ook gelijk uit de ziektekostenverzekering geknikkerd. Dat zijn zulke hoge bedragen die daarvoor betaald moeten worden, dat die vaak door de werkgever betaald worden. En als werkloze kun je het wel helemaal vergeten dat je zo’n hoge premie op kunt brengen.
Fijn afgestudeerd, er helemaal klaar voor. Maar, geen werk te vinden en wel een hoge schuld. Dat is dan je begin in de wereld. Logisch dat mensen er genoeg van beginnen te krijgen.
Als ik dit zo nalees, krijg ik een heel naar gevoel, is dezelfde weg die dit domme bruine kabinet ook gaat. Laten wij het zo ver komen als in de VS? Dat is aan ons allemaal.
Door het toegenomen individualisme en navenante daaraan toegenomen egocentrisme in dit materialistenland, is het waarschijnlijk haast schier onmogelijk nog een massabeweging tegen onrechtvaardige verdeling van zaken op te zetten.
Het blijft allemaal wat kneuterig van volume, en dat is heel jammer. Er zal anders gevochten moeten worden.