Het startsein voor een burgeroorlog in een buurland van Nederland

Om kwart over vier streek ik de vlag: de aankondiging van de uitslag van de Venezolaanse verkiezingen kon steeds “binnen enkele minuten” komen. En o wonder: de Maduro-aanhangers voorspelden een daverende overwinning voor Maduro, de Capriles-aanhangers daarentegen voor Capriles. De laatsten waren in de meerderheid op twitter, maar over een land als Venezuela zegt dit nog minder dan over Nederland. Dit was ook het kleine foutje in de redenering van de officiële propagandisten over Iran in 2009: een “twitterrevolutie” kon nou niet direct een opstand van het gewone volk zijn. Dat was het dan ook niet. Het kabaal over de “gestolen verkiezing” in Iran hield op, in Venezuela ligt het wellicht wat anders.

Hoe reageert de Nederlandse pers op het net? Bij de Volkskrant, die in een vroegere gedaante de overwinning van Maduro zou hebben verwelkomd, moet je wel heel erg zoeken om de mededeling “Maduro wint nipt verkiezingen” te vinden. Nipt, zo’n redactielokaalwoord dat geen mens benoorden Wuustwezel zal gebruiken. Trouw: ‘Zoon van Chavez’ wint nipt verkiezingen Venezuela – daar hebben we de nipt weer. Het gaat om een verschil van nog geen twee procent, maar overwinning is overwinning zou men denken. Niemand mekkert over de marges waarmee presidenten in de VS winnen – waarschijnlijk omdat het geen fluit uitmaakt zodat de helft van de kiesgerechtigden daar ook de moeite niet neemt. NRC: Nicolás Maduro wint Venezolaanse presidentsverkiezingen nipt. Daar hebben we alweer de nipt. En de onontkoombare mededeling dat Capriles de uitslag niet erkent. Hoewel in het stukje het blijkbaar onvermijdelijke onwoord nipt voorkomt is de kop van de Telegraaf zakelijker: Maduro wint verkiezingen Venezuela. Daar kom je terecht als je een heleboel Sjors, Rayman, Benny en Björn over je heen hebt gekregen. Algemeen Dagblad: Maduro wint nipt verkiezingen Venezuela. Het wordt pijnlijk duidelijk dat er geen correspondent ter plaatse is, ook niet een algemeen-Zuid-Amerika-correspondent die even naar Venezuela is gegaan. Ook hier moet ik mij door een ongelooflijke hoeveelheid namen die mij niets zeggen heenbijten.

Nu.nl, dat geen papieren pendant heeft: Maduro wint nipt verkiezingen Venezuela . Dit wordt een verslag over de complete gelijkschakeling van de Nederlandse pers. Het Nederlands Dagblad vindt de hele verkiezing het vermelden niet waard, waar tegenover staat dat ook Justin Bieber niet genoemd wordt. Het Reformatorisch Dagblad tenslotte: Maduro wint nipt de verkiezingen. Blijf toch van dat glaasje af!

Dat er geen krant (meer) is die enige blijdschap toont over de overwinning van de socialistische kandidaat in Venezuela kunnen we bij voorbaat weten. Dat zelfs in bewoordingen (en in feite in berichtgeving) de “landelijke” pers in Nederland zo gelijkgeschakeld is vind ik adembenemend.

De BBC, geen schaduw van haar vroegere zelf meer, opent toch met de overwinning van de erfgenaam van Chávez, en besteedt uitgebreid aandacht aan het gejank van de verliezer. Al Jazeera opent dat Capriles een hertelling eist. Ook RT opent er mee dat Capriles de uitslag weigert te erkennen. Wie beweert dat deze twee zenders op de hand van de overwinnaar zouden zijn krijgt geen gelijk.

Daar zit hem dan ook het nieuws in: er was nog helemaal niets bekend van een uitslag toen deze Capriles al begon te huilen, en zijn twittervrienden en -vriendinnen met hem, dat er Fraude was gepleegd. Dit behoefde verder geen uitleg, zodat je uit dit gehuil al kon concluderen dat hij verloren had. En sinds de val van de Muur gaat het er niet meer om wie de verkiezingen wint in allerlei landen maar wie het kabaal over de uitslag wint. Als de welgestelden van Venezuela hun recht opeisen als withuidigen te mogen heersen over de donkere armen in dat land, met geweld, eventueel ondersteund vanuit de o zo humanitair voelende geheel-witte wereld zullen die Nederlandse media wel meer te melden hebben. Dat de rechtse kandidaat een Curaçaose achtergrond heeft en dat Nederland toch echt aan Venezuela grenst is iets wat in Bleekroze Nederland ook in de media niet bekend geacht mag worden.