Ons zorgsysteem is opgebouwd vanuit het solidariteitsprincipe. Echter is er nu een tendens dat er tweedeling ontstaat in de wijze van toegang tot de zorg.
In principe ben ik niet zo’n trapper naar systemen of mensen toe. Maar als ik zie, hoor en lees dat er mensen zijn die zorg moeten mijden omdat de Eigen Risico en Eigen Bijdragen te hoog zijn, heb ik mijn bedenkingen bij mijn eigen wijze van protest. Dit omdat niemand in Den Haag er naar luistert. Ze keuren de verhoging van Eigen Risico en Eigen bijdragen goed. Dit omdat zij van mening zijn dat iedereen de verhoging kan dragen. Ook al twitter ik vaak genoeg dat er mensen zijn die moeten kiezen tussen eten voor het gezin of het ontvangen van zorg; het wordt niet opgepakt in Den Haag.
De zorgverzekeraar zit ook zijn eigen waarheid te creëren. Er ligt geld op de planken waarbij zij zeggen dat het noodzakelijk is. Maar De Nederlandsche Bank, de toezichthouder, heeft hele andere reserves genoemd. De zorgverzekeraar zegt dan dat er ook veel geld terug komt bij de burger omdat zij met het geld op de plank de premieverhoging drukken. Maar aan de andere kant willen zij winst kunnen uitkeren. Waar komt dit ‘winstgeld’ dan vandaan? Juist, uit ons solidariteitsfonds. En dat geld zou ook eigenlijk dan terug moeten komen bij de burger want daar is het voor bedoeld. De premie kan dan nog meer gedrukt worden en het Eigen risico en Eigen Bijdragen kan dan ook naar beneden. Hierdoor zal er minder zorg gemeden hoeven te worden. En de toegankelijkheid van zorg voor de zwakkeren in de samenleving zal meer gewaarborgd zijn.
Maar ik zit met nog iets als ik naar het ‘solidair zorgstelsel’ kijk. Als ik de informatie moet geloven, eigenen bestuurders van zorgverzekeraars zich salarissen toe waarbij ik de vraag heb: welke heldendaad heb jij daar voor verricht?
Er zijn ook bestuurders bij grote zorgorganisaties die zich verrijken met gelden vanuit ons solidariteitsfonds. Zonder blikken en blozen zeggen zij dat dit kan omdat zij zoveel verantwoordelijkheden hebben. Zij zijn echter niet hoofdelijk aansprakelijk als het met een organisatie fout gaat. Dit omdat zorgorganisaties meestal stichtingen zijn waarbij de stichting alleen aansprakelijk kan worden gesteld, maar niet de duur betaalde bestuurder, directeur en manager. Dus voor welke verantwoordelijkheid wordt dan duur betaald vraag ik me dan af. Ja, ze kunnen hun baan verliezen. Maar dat kan bijvoorbeeld een administratief medewerker die modaal verdient ook, bij disfunctioneren.
Ik zet ook mijn vraagtekens bij patiëntenverenigingen. Dit omdat zij toch ook veel geluiden moeten krijgen in verband met mogelijke zorgmijding? De groep wordt steeds groter… Waarom staan zij niet op en zeggen: Den Haag: tot hier en niet verder.. Ik hoor ze zo weinig als het om zorgmijding en de toegankelijkheid van de zorg gaat. Zij zijn toch in het leven geroepen om op te komen voor de belangen van de patiënt? Ook voor de financieel zwakkere patiënt?
Ik wil solidair zijn. Maar dat aan de mensen die zorg en/of ondersteuning nodig hebben. Ik wil niet solidair zijn aan de vele bestuurders, toezichthouders die ons zorgstelsel kent, en die zich verrijken met het solidariteitsgeld, die ik samen met u in het fonds stop. Hun verantwoordelijkheden dienen opnieuw gewogen te worden en daar hoort een sober salarishuis voor te komen. Want als bestuurders werkelijk het ‘grote’ geld willen verdienen, doen ze dat maar in het bedrijfsleven.
Ook wil ik dat alle belangenorganisaties die vanuit ons fonds betaald worden onder de loep genomen worden. Objectief moet gekeken worden of zij nog duidelijk voor ogen hebben waar zij voor in het leven geroepen zijn.
En ja, ook moet gekeken worden naar de overmatige controle en de bureaucratie. Inzet dient hierbij te zijn dat de arts en de andere zorgprofessionals weer arts en/of zorgprofessional is van de patiënt. En dat deze dus geen overmatige tijd (waar ook een prijskaartje aan zit) hoeft te verspillen aan verantwoordingsbriefjes en/of verantwoordingsoverleggen. Het enige overleg dat duidelijker naar voren moet komen is het overleg met de patiënt in samenwerking met de zorgprofessionals rondom de patiënt.
Ons solidariteitsfonds is volgens mij dus vooral om de burger goede zorg en/of ondersteuning te kunnen geven. Degenen die het financieel kunnen dragen steunen de zwakkeren in de samenleving. Want dat is waar solidariteit voor is bedoeld.
Ik zou zo graag willen dat Den Haag een keer naar me luistert..
