Smeltende permafrost lekt ook “oud methaan”

De dooiende permanent bevroren grond in het noordpoolgebied geeft niet alleen eigen methaan vrij. Uit nieuw onderzoek blijkt dat ook grote hoeveelheden oud, geologisch methaan kunnen ontsnappen die zich dieper bevinden.

Het smelten van de permafrost is een van de nachtmerrie-scenario’s van klimaatwetenschappers, omdat het een zogenoemde feedback loop is die de klimaatverandering oncontroleerbaar kan maken. Als de bevroren bodem smelt, komen daarbij grote hoeveelheden methaan vrij die op hun beurt de klimaatverandering aanzwengelen, zo de bodem sneller doen smelten, en een sneeuwbaleffect in gang zetten.

Nu blijkt uit nieuw onderzoek dat de permafrost op twee manieren aan dat effect bijdraagt: er komt niet alleen methaan vrij door de hogere microbiologische productie aan de oppervlakte, maar door het smelten vormen zich ook lekken voor oud, geologisch methaan dat veel dieper is opgeslagen. Daar vormt de permafrost een gigantische “dop” van bevroren materiaal, en als die smelt kan het methaan ontsnappen.

Dat blijkt uit onderzoek in Canada door wetenschappers van het Duitse GeoForschungsZentrum (GFZ) en het Alfred Wegener Institute in samenwerking met collega’s in de VS. De studie verscheen in het tijdschrift Nature Scientific Reports.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be