De woorden waarmee Pia Klemp, kapitein van de Sea Watch 3 een medaille voor heldendaden van de gemeente Parijs weigert.
Parijs, ik houd van je. Ik houd van je vanwege al de vrije en solidaire mensen die in je wonen. Die iedere dag strijden voor hun vrijheid, schouder aan schouder staand, die dekens uitdelen, vriendschap en solidariteit. Ik houd van je om hen die hun huizen, hun liefde en hun strijd delen – afgezien van hun nationaliteit, of zij papieren hebben of niet.
Mevrouw Hidalgo, u wilt mij een medaille geven voor mijn solidariteitsactie op de Middellandse Zee, omdat onze bemensingen ‘dagelijks werken aan het redden van migranten uit moeilijke situaties.’ Tegelijkertijd steelt uw politie dekens van mensen die u dwingt op straat te wonen, terwijl u protesten aanvalt en mensen criminaliseert die opkomen voor rechten van migranten en asielzoekers.
U wilt mij een medaille geven voor handelingen die u in uw gemeente bestrijdt. Ik twijfel er niet aan dat u niet verbaasd zult zijn dat ik de medaille Grand Vermeil weiger.
Parijs, ik ben geen humanitair. Ik ben er niet om te ‘helpen’. Ik sta naast u in solidariteit. We hebben geen medailles nodig. We hebben geen autoriteiten nodig die bepalen wie een ‘held’ is en wie ‘illegaal’. Zij kunnen dat helemaal niet eens, want wij zijn allen gelijk.
Wij hebben vrijheid en rechten nodig. Het is tijd huichelachtig eerbetoon af te wijizen en de leegte te vullen met sociale rechtvaardigheid. Het is tijd alle medailles om te smeden tot speerpunten van de revolutie!
Documenten en huisvesting voor allen!
Vrijheid van beweging en wonen!
