Schrijven in een door het Bedrijfsfonds overeindgehouden ochtendblad: de natte droom van de islamcriticus

Iemand die opinietjes als deze op zijn anonieme weblogje plaatst, wat denkt u daarvan?

Hassnae Bouazza is, net als 90% van alle hoogopgeleide, al dan niet met subsidiegeld gepamperde, dan wel op eigen kracht omhooggevallen, Marokkanen, zeer kritisch over de staat Israël. Dat feit op zich maakt haar niet interessant. Het is wel interessant dat ze in staat geweest is een bekende islamcriticus als Peter Breedveld door haar liefde uit te schakelen. We wachten op de dag dat ze hem in de steek laat voor een nog bekendere en nog meer vermogende partner en dan zijn we zeer benieuwd naar de verhalen van Peter Breedveld over alle ‘ins-and outs’ van de door haat en nijd verscheurde Marokkaanse subsidie-scene.

Dit is een citaat van een zich ICT-consultant noemende blogger, die afgelopen zondag voor een radioprogramma van subsidieomroepje “De Joodse omroep” – naar ik begrepen heb – op de treurigstemmende Anja Meulenbelt heeft mogen zitten schelden, een hobby van het mannetje. In het gezelschap van de als altijd roodgepumpte, kokette, roodgelipte Elma Drayer en nog wat even onbelangrijke types.

Scribent noemt zich Keesje Maduraatje. Zijn statussymbool is dat hij een tijdje gratis heeft gewoond in de Amsterdamse Madurastraat, de verworvenheid van zijn leven, op grond waarvan de kolommen van verzetsblad Trouw ruimhartig voor hem zijn opengesteld. In Trouw schreef hij dan onder wat zijn echte naam schijnt te zijn (alsof het mij ene bal interesseert), Kees Broer. Een scribent die Keesje Maduraatje heet ging blijkbaar de Opiniebijlage Letter en Geest (redactie: Elma Drayer) te ver. Om redenen die Drayer en Broer zelf het best bekend zullen zijn stond Trouw open voor de opinies van iemand die bovenstaand blokje produceert (dit was op 10 maart jongstleden, ik ga er niet naar linken, u zoekt het maar op; desbetreffende figuur zal het niet zo snel verwijderen en zo wel, dan vernemen we het ook wel).

Van Drayer hebben wij vernomen dat zij vindt dat er te weinig op moslims wordt gescholden in Nederland, en zij weet wel waarom: voor je het weet lig je met een mes in je borst op straat dood te bloeden.

Voor de goede orde: het is een zegen dat iedereen in dit land feitenvrije, doch pittig gepeperde meningen kan ventileren over van alles en nog wat. Dus ook over paus en Vaticaan. Merkwaardig blijft wel dat de opwinding zich zelden uitstrekt tot die andere wereldgodsdienst, de islam. Terwijl daar minstens evenveel reden toe is. Maar dezelfde Volkskrant-columnist [Bert Wagendorp – red.] die belegen grappen maakt over islamitische geestelijken? Dezelfde anchorman die zich boos maakt over recente uitspraken van de Egyptische grootmoefti? Dezelfde meesterinterviewer die een imam op de pijnbank legt vanwege diens achterlijke opvattingen over vrouwen en homo’s? Ik kan het me niet voorstellen. En ik weet ook waarom. Omdat zoiets pas echt dapper zou zijn.

Verwacht dus maar geen opiniestukken van Kees Broer meer in Trouw. Daar is te veel durf voor nodig.