U kunt mij wel willen vertellen dat u zeker weet dat dit niet origineel is van Iggy Pop, maar ik wuif u weg – ik weet het pas sinds gisteravond. In 1986 draaiden we dit met veel genoegen, meestal in de 12″-versie op de 95,5. Ruim genomen in die tijd was er een drink/danstent tevens deejaycafé waar ik mij voortreffelijk thuisvoelde, omdat men er “onze” muziek draaide zonder pretenties.
De tent is van naam veranderd, het bier is stukken duurder maar de keus is nogal wat groter en de muziek is gebleven. En daar hoorde ik gisteravond die Andere Versie, waarvan zowel de bardame als ik dachten dat het misschien moedwillig ouderwetse rock’n’roll verbeeldde – zoiets als in bepaalde films in de late jaren zeventig die ik niet ga noemen.
Inmiddels weet ik beter.
Achtentwintig jaar voor Iggy Pop nam de Killer het op.
Jerry Lee Lewis
Goed, maar niet het origineel. Dat komt uit Australië. Johnny O’Keefe and the Deejays, ook 1958.
Maar dat was niet de versie van gisteravond. “Jerry Allison” werd mij gezegd, nee het zei mij even niets. Maar tegenover mij zat iemand die zei dat het nogal aan Buddy Holly deed denken.
Stort hete kolen op mijn hoofd of iets dergelijks. Jerry Ivan Allison, hier quasi-solerend onder de naam Ivan, was/is de drummer van de Crickets, en Buddy Holly speelt hier (nu je het eenmaal weet) zeer herkenbaar gitaar. Oo kdeze versie is van 1958, maar is dus ook niet het origineel, dat staat hierboven (ook la circuleren daar meer edities van).
