Ricardo Semler: hoe een bedrijf anders kan en moet

Dwang; dwang om ergens te zijn, om ergens op een bepaalde tijd te zijn, dwang om carrière te maken, lange reistijden, vergaderingen, incompetente managers, teveel managers, überhaupt managers (in sommige gevallen); kortom, zo ongeveer alles waar iedereen een hekel aan heeft op zijn werk, en wat werk voor zovelen een dagelijkse hel maakt, is dan ook stom en en helemaal fout.

Dat is waar het op neerkomt, als je leest wat Ricado Semlers filosofie achter zijn nu 3000 mensen tellend bedrijf is:

  “Zijn stelregel? Als je creatieve werknemers wilt, verstik ze dan niet in een keurslijf van onzinnige regels. De Braziliaanse ondernemer Ricardo Semler (46) brengt in de praktijk wat managementgoeroes al jaren prediken. Hij leidt een democratische onderneming waar werknemers als volwassenen worden behandeld. Zij kiezen hun eigen werktijden, salaris en baas. De bureaucratie is tot een minimum teruggebracht. Er is geen IT- of personeelsafdeling. Geen organigram, geen mission statement, geen vijfjarenplan. Leidinggevenden hebben geen secretaresse, eigen parkeerplek of werkplek. Vergaderingen zijn vrijwillig en iedere werknemer heeft inspraak.”

Wie herkent de volgende situaties niet van een of meerdere banen die men gehad heeft, hoe men vastliep in bestaande structuren of organisaties, of hoe snel de sfeer kon omslaan in een bedrijf of afdeling als het (te) snel groeide:

“Als mensen zich als dieren in een kooi gedragen, ligt het aan de kooi en niet aan de mensen. Het ligt niet in de menselijke natuur om je af te vragen bij wie je om toestemming moet vragen. Onzin. Die conditionering begint op school, daar ligt de basis van conformiteit en onderwerping aan regels die nergens op slaan. Nieuwe bedrijven beginnen vaak erg leuk in de garage van iemand, maar zodra ze groter worden, wordt het plezier weggeorganiseerd. Wie een beetje normaal kan nadenken en getalenteerd is, gaat toch niet bij een bedrijf werken?”

Dit is dan ook voor veel mensen een heel belangrijke reden om ZZP-er te worden: niet zozeer de enorme financiële voordelen die het op zou moeten leveren (dat kan het doen als je een goeie specialist bent, maar het geeft ook veel onzekerheid), maar vooral om in godsnaam verlost te zijn van die verstikkende bedrijfsculturen.

In feite lijkt dit voor een deel op de achterliggende gedachte van het socialisme: productiemiddelen die gecontroleerd worden door de mensen die ermee werken, niet door een kleine elite bovenaan de pyramide (zoals dat in feite in communistisch Rusland en China wel degelijk ook weer het geval was, en waarom die landen dus in feite onterecht door het neo-liberalisme sinds 1990 steeds weer schaterend als voorbeeld voor de Totale Mislukking van het Socialisme worden gebruikt).

3 gedachten over “Ricardo Semler: hoe een bedrijf anders kan en moet”

  1. In feite is zijn uitgangspunt het optimaliseren van de productiviteit van zijn werknemers. Een slimme vorm van kapitalisme.
    Het is nog steeds _zijn_bedrijf met 3000 werknemers, en hij wil meer, meer, en nog méér en groter.

    Quoot Semler:

    “Hoe beter werknemers het naar hun zin hebben, hoe productiever ze zijn”

  2. Laurent,

    Lukt het een beetje om weer wat herkenbaars te vinden in het land waar je nog steeds in opgroeit ??

    Ben gewoon benieuwd hoe je dat gaat doen, ik balanceer momenteel tussen wat echt (gemeend) is en wat niet. Een ongemakkelijk gevoel van onwerkelijkheid bekruipt zo nu en dan echt. Waar moet dat toch heen in Nederland, waar zovelen (met recht) klagen maar niet kunnen, niet willen en/of niet weten hoe ze dit voor zichzelf het beste kunnen oplossen.

    Zoals in de reclame zeg ik ook “pleh” iemand ??

  3. “slim kapitalisme” 🙂 Je kan het noemen hoe je wil natuurlijk, maar ik ga er van uit dat de werknemers er wel bij varen. En het is inderdaad “zijn” bedrijf, maar hij heeft zoals ik begrijp de macht bijna volledig uit handen gegeven.

    Hij heeft overigens wel het originele bedrijf om zeep geholpen en doet nou vooral allerlei vage dingen.

    Het blijft een interessant verhaal natuurlijk. Het is alleen van toepassing op grote bedrijven dus dat betekend minder dan 1% van alle bedrijven. Veel gaat het dus nooit uitmaken.

Reacties zijn gesloten.