Rennen, ontvoering en een paar uur wachten: antifascisme en repressie in Breda

Vermoeiend, dat fascisme en al die politie om de fascisten ongestoord te kunnen laten marcheren. Maar ongestoord marcheren is nu precies wat we fascisten niet kunnen laten doen, dus zat er weinig anders op dan in Breda ons vrolijke best te doen om de geplande Pegida-demonstratie dwars te zitten met luid en zichtbaar protest. Dat hebben we dus gedaan, tegen een prijs die de vorm aannam van ontvoering en klappen vanwege de politie-overmacht. Maar we hebben het gedáán.

Pegida had haar optocht vormgegeven als protest tegen vluchtelingen en de opvang daarvan. Daarmee hoopte het een graantje mee te pikken van al het racistische zaad dat niet alleen door Wilders, maar ook door Samsom, Rutte, Zijlstra en handlangers de afgelopen maanden is gezaaid. Dit is hoe het fascisme wortel schiet: de gevestigde politiek vergiftigt de politieke atmosfeer door vluchtelingen te brandmerken als aanslag op begroting en beschikbare ruimte. Wilders blaast de giftige dampen verder aan, bouwt daarmee aan zijn macht en roept zijn aanhang op om in ‘verzet’ te komen tegen vluchtelingenopvang. Allerhande hele en vooralsnog halve fascisten geven dat verzet vorm, met knokploegen hier en een brandbom daar en met optochten door zowel neonazi’s als andere fascistenbendes waarvan Pegida er eentje vormt. Pegida het leven zuur maken is daarom deel van een breder antifascistisch verhaal.

Gemotiveerd en wel gingen ook uit Tilburg en andere Brabantse steden antifascisten naar Breda, waar Pegida haar optocht op poten had gezet. Eerst naar een voorverzamelpunt, even buiten de stad. Vandaaruit in kleinere groepjes naar het verzamelpunt van Pegida, op het Kasteelplein. Enkelen werden al snel tegengehouden door politie, door middel van ID-controle. Anderen kwamen wel op het Kasteelplein, troffen weer anderen waaronder enkele – aan attributen te oordelen – SP-ers of SP-sympathisanten. Een agent stapte al snel op enkele actievoerders af met de opdracht om te vertrekken. Toen ik al vertrekkend een spandoek met “Vluchtelingen welkom” wilde ontrollen, maakte dezelfde agent duidelijk dat ik dat beter kon laten als ik mijn spandoek niet weer zou oprollen. Dat deed ik, afscheid nemen van het doek leek me niet zinvol.

Lees verder bij de bron, Ravotr