Of eigenlijk is het geen recept, maar een handleiding. Hoe u het ook noemt, het is mooi meegenomen. Veel mensen laten zo’n kokosnoot vaak links liggen omdat het zo’n gerotzooi is. Maar met een goede voorbereiding valt het allemaal best mee.
Ingrediënten
1 Kokosnoot
Gereedschap
Priem, schroevendraaier of spijker
Hamer en hard oppervlak
Dunschiller met gebogen punt
Aanschaf
Een goede kokosnoot voelt hard aan, en moet tijdens het schudden een klotsend geluid maken. De kokosnoot moet goed gevuld zijn. De haren moeten droog en rommelig zijn. Vers bijna. “De kokosnoot moet gezond uit zijn ogen kijken” zeggen kenners dan. Een “frisse kokosnootblik” zult u ook wel eens gehoord hebben.
Bereiding en nuttiging
Een kokosnoot heeft drie ogen. Prik het zachtste oog door met een spijker, schroevendraaier of priem. Schud het vocht in een glas of vouw een rietje in de lengte in een v-vorm op de laatste 3cm na. Duw de v-kant door het oog van de kokosnoot en drink het vocht er uit. De smaak moet fris, notig en vers zijn. Apen krijgen na het drinken van dit vocht altijd zin om tussen de bomen te slingeren. Misschien voelt u ook wel zoiets.
Dan komt het niet geheel ongevaarlijke stukslaan van de kokosnoot. Dat kan op twee manieren. De ene manier is met een hamer op een stevige tafel of op de vloer. De andere manier is door het gooien van de kokosnoot op een hard oppervlak, b.v. op de stoep. De hamer was ooit alledaags keukengereedschap toen de kippen nog uit de tuin gehaald werden en de strot doorsnijden zoveel rommel gaf. Een welgemikte tik op de schedel van de kip en geen haan die er nog naar kraaide. Maar goed, ook nu hebben de meeste huishoudens wel een hamer ergens in een lade liggen waarmee de klus geklaard kan worden.
Als de kokosnoot stuk is liggen er grotere en kleinere stukken door elkaar. Soms is een tweede of derde klap nodig. De voorkeur gaat uit naar meerdere gecontroleerde klappen om de kokosnoot te splijten. Probeer niet in één klap maximaal resultaat te verkrijgen, want de -vaak scherpe- stukken vliegen u om de oren. Een beschermende bril is geen overbodige luxe.
Wat meteen opvalt is dat het meeste vruchtvlees stevig aan de harde schil vast zit. Soms is een stuk vruchtvlees vrij en is het makkelijk te scheiden, maar vaak blijft er nog een stuk achter en is een derde soort gereedschap nodig om het volledige vruchtvlees te scheiden van de harde schil.
Het scheiden
Beginners gebruiken een gewoon mes en gaan dan prutsen tussen vruchtvlees en schil. Het gebeurt niet zelden dat men uitschiet en zich bezeert. De scherven van een kokosnoot kunnen als een scheermes zo scherp zijn. Anderen proberen het vruchtvlees te partitioneren met een mes en gaan dan weer wippen en kerven, maar het blijft aanmodderen. Er zijn vast nog meer methodes die niet of half werken en misschien nog een industriële methode die ik niet ken, maar de volgende methode is er zeker eentje die u moet proberen.
Hier een tip van mijn opa die ‘m in de loopgraven van Verdun gebruikte. Gebruik geen mes, maar een dunschiller met een scherpe gekromde punt. Of een appelschiller met een klokhuisverwijderaar met dito punt. Het gaat om een puntig gebogen stevig lemmet van glimmend edelstaal. Steek dat lemmet voorzichtig tussen vruchtvlees en schil en gebruik het als een wig en hefboom. Wig en hef, wig en hef, wig en hef. Steeds een beetje verder totdat u eigenlijk merkt hoe gemakkelijk het vruchtvlees uiteindelijk loslaat. Dat is bij een mes heel anders waarin u het gewone lemmet buigt terwijl u probeert te wiggen, waardoor de kracht in tegenstelling tot de puntig gebogen schiller die overal grip op heeft, alleen voorop tegen het vruchtvlees drukt. Eet het vruchtvlees op en kijk uit dat er niet per ongeluk een scherf achter is gebleven. Vruchtvlees van een kokosnoot is enorm machtig. Het bestaat uit vezels, vet, koolhydraten, mineralen, vitamines en water. Als gezond tussendoortje of verrijking van een dessert of als hapje bij een cocktail of Oosterse maaltijd.
De scherven
De scherven kunnen in de allesbrander of door de tuinaarde. Handig ook al scherf onderin een bloempot om het water vast te houden zodat de plant niet uitdroogt en kostbare voedingsstoffen weglekken. De haren van de noot zijn ideaal om te flossen of een spijkerbroek te repareren met een dikke naald. Dan kunt u tegen die vrouwelijke collega, waar u stiekum verliefd op bent, zeggen: “Kijk, dat gat in mijn broek he… dat dat heb ik zelf dichtgenaaid met de haren van een kokosnoot.” Nodig haar daarna thuis uit voor een etentje en serveer b.v. in champagne gemarineerde coquilles op kokosnootscherven bij een longdrink van kokossap, tequila en limoen. Succes gegarandeerd.
Zo ziet u maar hoe er bij zo’n kokosnoot heel wat te kijken komt en dat de meest eenvoudige dingen nog tot grote verrassingen kunnen leiden. De volgende keer vertel ik iets over de pompoen.
