Palingsound, het woord is als zoveel discjockeykreten in Nederland gelanceerd door Joost de Draaier (tevens een van de jocks die ons Leefbaar Nederland heeft geschonken…). Het moet ook het gladde van de muziek uitdrukken, vermoed ik. Maar Volendam is niet steeds het muzikale zeikplaatsje geweest dat het later is geworden.
Deze is door een zwoele band in de jaren tachtig nog eens overgedaan, ik moet zeggen dat ik het origineel niet eens kende. Mijn genre is het niet direct, maar glad of rustig vind ik het niet. Het is dan ook geschreven en gecomponeerd door Peter Koelewijn, toch echt een rock’n’rollman.
Like a locomotion, Left Side
Ik zal u erger bekennen. Als jongeling hield ik mijn persoonlijke hitlijst bij die uiteraard stukken hipper was dan wat er klaar lag bij je platenboer. En deze band heeft daarin wel degelijk een eerste plaats behaald.
Ik wist uiteraard niet wat er voor de boeg lag met deze band. Ook werd er niet bij gezegd dat het oorspronkelijk Engels was.
(Voor het geval u gaat mopperen misschien later wat markantere nrs. 1 van mij uit dat jaar).
What a crazy life. Voor een Nederlands bandje een opvallend sterk nummer, maar dat klopte dan ook. Het origineel van de Slade Brothers:
Ook 1966
En voor 1969 is de sound van dit nummer zeer in de tijd passend. De Cats waren toen evenwel al een verschrikking die dan ook instantaneously op 1 belandde toen dat nog mocht bij Veronica.
Maybe some day, BZN
Het is niet fenomenaal maar het nuanceert het beeld toch wel een beetje, vind ik.
Nee ik vind dit geen excuus.