Of we Jean-Claude Juncker als onze president kunnen zien, zal nog moeten blijken. Daarom heb ik ‘president’ tussen aanhalingstekens geplaatst. Hij is in ieder geval de eerste persoon die via Europese verkiezingen aan de macht is gekomen en niet via achterkamertjespolitiek, zoals zijn voorganger José Manuel Barroso. Dat maakt verschil. In principe kunnen de Europese burgers nu een beleid beoordelen en dat bij volgende verkiezingen waarderen dan wel afkeuren. Bij Barroso ging het erom dat hij goed kon laveren tussen standpunten van verschillende regeringsleiders. Zijn benoeming gebeurde door de Europese Raad. Wat de EU-kiezers van zijn beleid vonden, deed nauwelijks ter zake.
Juncker begint verrassend beter dan ik had verwacht. Zijn tienpuntenplan benoemt zaken van importantie. Dat schept politieke duidelijkheid. Bij ieder van de punten kun je er voor of tegen zijn. Daarmee kan het geleuter pro- of anti-EU eindelijk ophouden en kunnen voorstellen op hun merites worden beoordeeld. Een voorbeeld van geleuter geef ik hier. Het gaat me niet om deze juffer die achterhaalde clichés te berde brengt als zouden politici de kiezer niet hebben verteld wat hun plannen ten aanzien van Europa zijn. Er verschijnen nog steeds tientallen soortgelijke artikelen na de presentaties van de zogenoemde Spitzenkandidaten. Maar ik hoop dat we in de toekomst zo langzamerhand verschoond mogen blijven van dergelijke domme laksheid.
Een paar punten bespreek ik. Allemaal lukt niet in de limiet die ik stel voor een leesbaar blog.
Keynesiaans beleid
In punt 1 stelt Juncker een Europees investeringsplan voor van 300 miljard euro in drie jaar. Het gaat om voornamelijk om infrastructurele investeringen in breedband, energienetwerken en transport en in energiezuinigheid en duurzame energie. Dat lijkt erop. Het is keynesiaans beleid dat effectief kan zijn. Ettelijke malen heb ik aangegeven dat keynesianisme per land niet werkt, bijvoorbeeld in Hollande, ezel en/of haantje? Te veel stimulansen lekken dan weg vanwege de open economie van de EU naar profiterende buurlanden. De slaagkans op Europees niveau is echter aanzienlijk. Met dit investeringsplan gaat Juncker in tegen de tot nog toe heersende bezuinigingswind. Hoewel het plan goed is, wil dat bij lange na niet zeggen dat het tot uitvoering komt. Hoe sterk zal Juncker kunnen fietsen tegen de wind in? 300 miljard euro krijg je niet zomaar bij elkaar. In ieder geval verdient zijn aanzet waardering, ook al mocht hij niet slagen.
Sterke industrie
Punt 4 gaat over versterking van de industriële basis van de EU. Ook over daaraan ten grondslag liggende problematiek heb ik al eerder gepubliceerd: Het tijdperk van factormobiliteit. Industrie voorziet in een duurzamer bestaansgrond dan dienstverlening. Die laatste is een zwakke basis om een economie op te grondvesten. Bij mondiaal competitieve organisaties is innovativiteit de cruciale factor. Is er niet voldoende innovatie, dan verhuist de dienstverlener gemakkelijk. Dat geeft problemen. Voor superioriteit van Europeanen voor innovatie of van intelligentie ten opzichte van de rest van de wereldbevolking bestaat geen reden. Slechts D(om)66’ers schijnen dat te veronderstellen. In navolging van het Europese landbouwbeleid (CAP), dat essentieel is om de Europese voedselveiligheid en –voorziening te garanderen, is een Europese industriepolitiek evenzeer noodzaak.
Trojka
Juncker wil een eind aan de Trojka. Zo stelt hij in punt 5. Hij wil die vervangen door een meer democratisch legitieme structuur, waarin parlementaire controle sterk is. Hemel zij dank. Dat is een stuk beter dan de sociaal-democratische PvdA voorstelde: ‘Zo zou de zogeheten Trojka (Europese Commissie, IMF en ECB) in de beoordeling van landen die gesteund worden met noodfondsen, meer rekening moeten houden met sociale effecten van crisismaatregelen.’ (Europese Verkiezingen – PES). In die bespreking merkte ik op: ‘What the f*ck? Voor een sterk en sociaal Europa moet het Europees Parlement als vertegenwoordiger van de burgers in Europa het laatste woord hebben en niet schimmige Trojka’s, waarin vooral grote financiële instellingen hun belangen behartigen.’
TTIP
Tot nog toe komt alleen positief nieuws ter sprake. Maar dat wil niet zeggen dat het een goed programma is. Het is slechts veel beter dan wat de Europese Commissie onder leiding van lapzwans Barroso ooit heeft voorgesteld. Zwak blijft bijvoorbeeld Junckers steun aan de Transatlantische Vrijhandelsoverkomst (TTIP), zoals verwoord onder punt 6. Weliswaar maakt hij een aantal voorbehouden, maar het verdrag komt er, volgens de nieuwe Commissievoorzitter. Op het TTIP komt meer en meer kritiek. Onlangs heeft de welbekende Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz er weer een scherpe veroordeling aan toegevoegd.
Ik herhaal mezelf: democratische en sociale verbeteringen in de EU verlopen zeer traag. Maar ik heb goede hoop dat de periode Juncker een stap vooruit betekent.
P.S. Nexus, dank voor je suggestie.
Ja, ik voel mij nu heel betrokken bij de EU vanwege de democratisch gekozen Juncker.
Maar reken maar dat ook ik zal blijven leuteren.
“Hij is in ieder geval de eerste persoon die via Europese verkiezingen aan de macht is gekomen en niet via achterkamertjespolitiek, zoals zijn voorganger José Manuel Barroso. Dat maakt verschil.”
Wacht even hoor, maar heb ik toevallig een verkiezing gemist? Kan zijn dat ik een black-out heb gehad in een of ander rokerig achterkamertje, maar ik kan mij werkelijk niet herinneren een stem op/ voor die Juncker te hebben gegeven…?
__
Le Roi, is je geraden ook. ;-p
Juncker wordt geacht benoemd te zijn door het Europarlement, maar is dan wel weer partijgenoot op Europees niveau van oud-maoïst Barroso
Voor degenen die het artikel van Arnold gemist hebben, hierbij de link.
Het is nog steeds niet ideaal, verre van, maar al beter dan het achterkamertjesgerommel van voorheen. In ieder geval heeft de wil van het EP zwaarder gewogen dan die van Cameron c.s., die het graag nog via de achterkamertjes hadden geregeld.
Eerder mijn dank dat ik je aandacht op mijn vraag heb gekregen. Jou sterke punt ligt o.a. bij de observatie van de Europese ontwikkelingen, daarom is het belangrijk dat jij je mening aangeeft over deze redelijk nieuwe aanpak in Europe.
Met Juncker is er een mogelijk omkeer te bespeuren van de draconische bezuinigingspolitiek gebonden aan de ijzeren maatregel van de 3% overschot van de begroting die steeds door M. Rutte verdedigt is geweest als de Eerste Heilige Principe van de Europese economieën. Nu wordt het toch anders en de staten krijgen meer lucht.
Ten tweede zou uit deze kunnen blijken dat de aanhangers van de stimuleringsmaatregelen voor de economie de overhand krijgen over de bezuinigingsmannetjes. Het was hoogste tijd.
TTIP betekent opgeven van de soevereiniteit van de afzonderlijke staten tegen de Globale macht van de corporaties die hiermee voor altijd afrekenen met de beperkingen die afzonderlijke staten mogen opleggen. De GMO problematiek is er ook een zeer gevaarlijk onderdeel hiervan omdat met de menselijke genoom wordt gemanipuleerd zonder iemand de consequenties ervan in staat is te beoordelen.
Tenslotte is Juncker de kandidaat van Merkel en dit is blijkbaar de toekomstvisie die de Duitse Kanzlerin met Europa voor ogen heeft.