“Once In A Lifetime” van het vierde album van de Talking Heads, Remain in Light, lijkt op het eerste gehoor een song over een existentiële (midlife)crisis, maar daar is volgens David Byrne geen sprake van: “We leven grotendeels onbewust, we opereren half wakker, op de automatische piloot. En we eindigen met een huis, een gezin en werk zonder ons ooit af te vragen hoe we daar terecht gekomen zijn”. Wat gebeurt er wanneer je even stilstaat en om je heen kijkt? Geen crisis, maar reflectie:
“You may find yourself living in a shotgun shack
You may find yourself in another part of the world
You may find yourself behind the wheel of a large automobile
You may find yourself in a beautiful house, with a beautiful wife
You may ask yourself: well… how did I get here?”
Thematisch en muzikaal wijkt Remain in Light sterk af van de eerdere albums van Talking Heads. De angst is vervangen door uitbundigheid en muzikaal is het album sterk beïnvloed door funk en rap (merk ook op dat Byrne de tekst niet zozeer zingt, als wel spreekt). Het vraag/antwoord patroon van Once In A Lifetime is rechtstreeks afkomstig uit zwarte gospelmuziek.
Het fragment hieronder is afkomstig uit de fantastische concertfilm Stop Making Sense.
