(Pre/post)punkklassieker du jour: Iggy Pop – Nightclubbing

 Nightclubbing is afkomstig van The Idiot, uitgebracht onder Iggy’s naam, maar feitelijk een gezamenlijk project van Iggy en David Bowie. Sommigen zien het zelfs als een album van Bowie waarop Iggy de zang verzorgt, maar dat is wat overdreven.  Het album is opgenomen in Berlijn, waar Bowie op dat moment woonde.  Bowie was naar Berlijn vertrokken om daar af te kicken van de cocaïne, maar dat verhinderde ons dynamische duo niet uitgebreid te genieten van het fascinerende Berlijnse nachtleven. Nightclubbing is een verslag  van zo’n avondje decadent stappen. Sorry, maar het heeft geen diepere existentiële betekenis.

Iggy zelf noemde het “een mix van James Brown en Kraftwerk“.  Bowie wilde eigenlijk een drummer gebruiken, maar Iggy vond het mechanische effect van de drummachine veel beter passen bij de song  dan welke drummer ook.  The Idiot zou – net als Bowie’s Berlin Trilogy (Low, Heroes, Lodger) – grote invloed uitoefenen op  latere industrial en electronic muziek.

Nightclubbing we’re nightclubbing
We’re what’s happening
Nightclubbing we’re nightclubbing
We’re an ice machine
We see people brand new people
They’re something to see
When we’re nightclubbing
Bright-white clubbing
Oh isn’t it wild?

Nightclubbing we’re nightclubbing
We’re walking through town
Nightclubbing we’re nightclubbing
We walk like a ghost
We learn dances brand new dances
Like the nuclear bomb
When we’re nightclubbing
Bright white clubbing
Oh isn’t it wild…