Uit de tijd waarin iedere band van twee gitaren, een bas en een drumstel er van verdacht werd punk of op zijn minst new wave te zijn. Dat laatste kan kloppen – het eenvoudiger werk dat men oefenend in een garage (mits voorradig, die garage) kan spelen. The Records waren een soort tribute-band voor de Searchers, zij speelden in hun stijl. 1978
De Searchers waren ook de enige band die op de top van de nieuwe golf het werk in de geest van de oude golf kon hervatten. Een cover van het bovenstaande (de Records waren blij!) luidde in 1979 een bescheiden comeback in.
(De echte freak heeft ook de LP waarop “Searchers” staat, zonder The. Het was aanvankelijk de bedoeling het lidwoord te laten vallen, rare neiging).
Waarachtige mannenpraatgroeppop, in de geest van de tijd. (Voor u iets opmerkt: ja, ik heb er in gezeten, voor dit nummer uitkwam). Een meisje zoals hier bezongen mocht eindelijk terecht geen lellebel (meer) genoemd worden. Waar is de mannelijke tegenhanger van dat woord?
Maar of er op het slagveld van de liefde nou grote vooruitgang geboekt is verder durf ik niet te zeggen.
