Pleinprotest Tilburg: kleinschalig geknutsel

Actievoeren is een vaak vermakelijke, vaak ook erg moeizame, maar uiteindelijk toch ook inspirerende bezigheid. Dat bedacht ik me toen ik terugliep na wéér een piepklein – té klein – pleinprotest, hier in op de Heuvel in Tilburg. Het was aangekondigd via Facebook en dit keer ook weer Indymedia, en via de flyer die vorige week werd uitgedeeld. Maar wederom zat het niet helemaal mee. Zo was er het weer,- dat kennelijk nu openlijk de kant van de contrarevolutie heeft gekozen. Voordat ik vertrok, onweerde het al, droog was het niet toen ik erheen liep, en éénmaal op de Heuvel werd het gaandeweg een stevige plensregen. Die hield tegen acht uur, het geplande eind van de actie, weer op. Het leek wel plagerij van hogerhand. En het is ook nog eens vakantietijd, ook geen gunstige factor voor een behoorlijke opkomst. Ik stond aanvankelijk weer gezellig alleen, overigens niet tot mijn verbazing.

Toch maar flyers gaan uitdelen om 19.00. De eerste persoon aan wie ik een pamflet overhandigde, bleek een anarchistische kameraad die speciaal op de actie was afgekomen – uit  een dorp in België vlak over de grens bij Turnhout. Dat vond ik erg leuk. Het werd een aangename en erg nuttige kennismaking, die we voortzetten onder een overdekt terras op de Heuvel. Een goed gesprek over versterking van regionale activiteiten volgde onder het genot van koffie, terwijl de regen neerkletterde. Intussen kon ik de actieplek in het oog houden om te zien of er nog mensen op de oproep af kwamen. Nee dus, klaarblijkelijk. Maar de ontmoeting  met de kameraad uit Vlaanderen alleen al maakte de actie toch al tot iets nuttigs. Verzet opbouwen is nu eenmaal vaak kleinschalig geknutsel, en daar hoort dit bij.

We gaan dus onverdroten verder, wat mij betreft. Intussen is er ook een website van Hard Voor Hart, het initiatiefje dat de pleinacties probeert op te bouwen. En de volgende donderdagavonden voor actie blijven overeind: 25 augustus, 1 september, 8 september, en 15 september. Tot op – minstens! – één van die avonden dus.

Dit artikel verscheen eerder op peterstormschrijft.wordpress.com