In 2011 werd de wereld overspoeld door een golf van protest. Mathijs van de Sande schreef zijn doctoraatsthesis, getiteld “Prefiguration(s): Philosophical Reconstruction of a Repertoire of Political Change”, over de vraag hoe we deze gebeurtenissen vandaag moeten interpreteren. Hoog tijd dus voor een gesprek over de gebeurtenissen uit 2011 en over een van de grote spelers in deze revoluties, het anarchisme.
De bezetting van de publieke ruimte
Laten we teruggaan naar het jaar 2011. In 2011, tijdens de Arabische Lente, is de wereld geconfronteerd met een nieuwe vorm van politiek protest, de pleinbezetting. Wat hield deze vorm van politieke organisatie en protest in en hoe heeft deze zich verspreid over heel de wereld?
Wat pleinbezettingen betreft – de pleinbezetting van het Tahrirplein in Caïro is het meest in het oog springende voorbeeld – denk ik niet dat de Arabische Lente per se moet worden gezien als het begin van een nieuwe vorm van politiek. Het bezetten van openbare ruimte, straten, pleinen of gebouwen is een van de oudste strategieën ‘in het boek’. Ook de poging om in de eigen manier van organisatie een soort alternatief te formuleren op de bestaande realiteit is niet een nieuwe vorm van politiek. Dit werd ook op verschillende manieren gedaan door radicale bewegingen in de negentiende en twintigste eeuw.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
