Nicola Fratoianni is een van de leiders van de coalitie Links Italië (Sinistra Italiana). In het Italiaanse parlement is de groep vertegenwoordigd door Links Ecologie Vrijheid (Sinistra Ecologia Libertà) en enkele dissidenten uit de sociaaldemocratische Democratische Partij en uit de Vijfsterrenbeweging. Fratoianni heeft zich nu aangesloten bij DiEM25.
De Italiaanse politicus geeft verschillende redenen voor zijn aansluiting. Zijn eerste en belangrijkste argument is dat van de kritische rede.
Hedendaagse kleine soevereine naties zouden papieren bootjes zijn, overgeleverd aan de genade van de stromen en stormen die ontketend zijn door het dominante financiële kapitalisme in de oceaan van de globale economie. Financieel kapitalisme heeft een marxistisch meesterwerk gecreëerd: het heeft geprofiteerd van de economische crisis om zich op een internationale basis te herstructureren en om nieuwe gereedschappen te verwerven voor controle en dominantie over mensenlevens.
(DiEM25 [vertaald uit het Engels])
Fratoianni heeft het argument fraai, deels literair verwoord. Dat is genieten. Maar de boodschap is niet minder belangrijk. Het gaat om de onmacht van de kleine natiestaten, waarover ik toevallig onlangs in Nationalisme, zo niet 2.0 eveneens heb bericht.
De epistels zijn vlak na elkaar geschreven en duiden op een bewustwordingsproces dat sterker wordt. Het lot van Syriza in Griekenland na het dappere ‘oxi’ is in dat proces een katalysator. Hoe sterk links in een land op een bepaald moment ook staat, tegen het verenigd, internationaal georganiseerd neoliberalisme valt door een linkse regering niet op te tornen. Slechts vernieuwde internationale solidariteit van links maakt een kans.
Vanzelfsprekend gaat het om een bewustwordingsproces van lange duur. Wanneer links in het algemeen sinds WO-II heeft geloofd in het wonder van de samen met rechts opgebouwde verzorgingsstaten, kost omschakeling naar een andere denkmodus tijd. Fratoianni is een politicus die heeft durven overschakelen. Durf is onmisbaar want ieder volk, althans het merendeel ervan, vreest nog dat het zijn land zal verliezen aan ‘vreemden’.
