Een studierichting moet “rendabel” zijn. Was de Maagdenhuisbezetting van 2015 daar niet tegen gericht? Het heeft allemaal niet uitgemaakt.
Dat drie zeer grote Europese talen aan de universiteit van Utrecht geschrapt worden, om van Arabisch niet te spreken (rare uitdrukking toch) – het zal een illusie zijn te denken dat degenen die hiertoe besluiten vatbaar zijn voor argumenten. Neoliberalisme kent geen argumenten. Dat een universiteit niet alleen maar een leerfabriek hoort te zijn (het is al erg genoeg om het zo te moeten zeggen) maar ook een onderzoeksfunctie heeft – dan krijg je weer het gezeik over wat het oplevert.
De Oostenrijkse schrijver Robert Menasse geeft zijn mening over de Utrechtse plannen:
Toen ik hoorde dat de studierichting Duitse taal en cultuur zou worden geschrapt aan de Universiteit Utrecht (samen met Religiewetenschappen, Islam & Arabisch, Franse taal en cultuur, Italiaanse taal en cultuur en Keltische talen en cultuur), dacht ik dat het nepnieuws was. Zelfs de regering van een moderne, verlichte, democratische staat kan niet zo gek zijn als degenen die verantwoordelijk zijn voor een faculteit, zelfs onderwijspolitici kunnen niet zo kortzichtig zijn.
Blijkbaar zijn ze dat wel.
Maar er is hoop. Want je moet er altijd van uitgaan dat mensen ontvankelijk zijn voor argumenten. En soms is het mogelijk om mensen die niet weten wat ze doen ervan te overtuigen dat het beter is om te weten wat je niet zou moeten doen.
– Lees verder bij de NRC
– Uitgelichte afbeelding: Door Heike Huslage-Koch – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=63367282