2011 lijkt niet zo’n goed jaar te worden voor klimaatontkenners en -sceptici. 🙂
De bejubelde daar-is-ie-dan-eindelijk-halleluja!-afkoeling is na drie maanden (december t/m februari) alweer voorbij, in maart bleek uit een door Koch Enterprises gesponsord onderzoek (Koch propt zelfs nog meer geld in de ontkenningsindustrie dan Exxon Mobile) dat de temperatuurdata van NASA, NCDC en CRU zo gek nog niet zijn, afgelopen week moest boegbeeld Anthony Watts (“Meetstations deugen niet”) zijn belangrijkste argument inslikken EN NU DIT WEER!!!!!11~ 
In 2006 werd op verzoek van Joe Barton (Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden voor de staat Texas en tegenwoordig enthousiast aanhanger van de Tea Party) met staatssubsidie(!) door professor Edward Wegman van de George Mason Universiteit onderzocht waarom 97% van alle klimaatwetenschappers het zo enorm met elkaar eens zijn.
Volgens Wegman waren die wetenschappers het alleen maar eens omdat ze te veel samenwerkten :shock:, daardoor te veel druk van elkaar ondervonden en zou het beter zijn als ze voortaan op hun eigen houtje aan de slag gingen. Het “Wegman Report” (.pdf) werd al snel een razend populaire stoelpoot binnen het ontkennerskamp en verscheen in 2008 zelfs Computational Statistics and Data Analysis van Elsevier.
Een jaar later werd echter ontdekt dat het onderzoek hele stukken bevatte die uit studieboeken waren overgenomen en van Wikipedia waren gekopieerd 😮 (kennelijk wilde men het zó graag gepubliceerd zien dat het niemand was opgevallen dat er nog een paar keer Wiki’s bekende “[citation needed]” tussen stond). Dat betekent op zich nog niet dat het onderzoek slecht was – maar dat was het wél:
“I see this paper as more of an opinion piece. (…) Compared to many journal articles in the network area, the description of the data is quite poor. (…) I would have given it a major revision.” (Kathleen Carley, analysedeskundige)
Volgens de advocaat van Wegman heeft zijn cliënt nooit plagiaat gepleegd en is het allemaal de schuld van een stagiair student (hee, dat smoesje kennen we ergens van 😛 ), maar Computational Statistics and Data Analysis heeft het artikel nu toch maar teruggetrokken.
Volgende stoelpoot please! Hoewel… zijn er nog wel poten over? 😆
.
meer info: Wegman under investigation by George Mason University
Climate study gets pulled after charges of plagiarism
Anti-climate change study is copied off someone else’s crummy paper
Retracted climate critics’ study panned by expert
Klasse verslaggeving, Dark!
Ik heb een vraag aan jou -vanwege je dieptekennis- want alhoewel ik mij hierin al in 2008 heb verdiept heb ik de ontwikkelingen niet meer gevolgd.
Het is een feit dat er klimaatverandering is, maar is de mens daar de grote schuldige aan of is het maar een verwaarloosbare (<5%) of is het allemaal anders? Wie is de "schuldige" mbt klimaatverandering?
Neal Lachman schreef:
Thank you. 😳
😎
Klimaat / temperatuur is een direct gevolg van een evenwicht tussen de energie die we van de zon ontvangen en hoeveel daarvan uiteindelijk weer in de ruimte verdwijnt (dwz. niet door de aarde + atmosfeer wordt vastgehouden).
Voor het verstoren van een evenwicht is het niet belangrijk hoeveel er links en rechts op de schaal ligt, het enige wat telt is het verschil. Hoe groter het verschil, hoe sneller er een nieuw evenwicht ontstaat, maar DAT er een nieuw evenwicht onstaat hangt alleen maar af van het feit dat er een verschil is.
De zon straalt energie naar de aarde, een klein deel wordt door de atmosfeer teruggekaatst, van de rest wordt een gedeelte door de aarde geabsorbeerd (grotendeels door de oceanen) en wat daarna overblijft wordt teruggestraald naar het heelal (omdat het daar kouder is).
In die laatste fase wordt een deel van de energie die anders aan het heelal verloren zou gaan gedeeltelijk teruggekaatst door de zogenaamde broeikasgassen. Als je een hoeveelheid extra broeikasgas in de atmosfeer brengt, verstoor je het evenwicht en zal de temperatuur dus oplopen tot er een nieuw evenwicht ontstaat.
In de natuur komt ontzettend veel CO2 vrij en wordt er ook weer heel veel CO2 geabsorbeerd, maar die natuurlijke CO2 is in evenwicht. En zoals ik al zei: bij een evenwicht dondert het niet hoeveel ton er links en rechts op de schaal ligt; zodra we aan 1 kant van de schaal iets toevoegen (ook al is dat maar een paar procent), wordt het evenwicht verstoord.
Die paar procent is geheel afkomstig van menselijke uitstoot (dit is in 2003 bewezen d.m.v. isotopenverhoudingen), dus de “schuldige” van de normale temperatuur op aarde is de natuur, maar de schuldige van de recente (en relatief zeer snelle) temperatuurstijging is toch echt de mens. 😛
Uitgebreider en met plaatjes: https://krapuul.nl/blog/22265/klimaat-deel-2-koolzuur-met-worst-1/
Meer over natuurlijke versus menselijke CO2-uitstoot: http://www.skepticalscience.com/translation.php?a=16&l=15 (vergeet niet om even helemaal onderaan te kijken, is leuk!)
#2 Bedankt voor de heldere uitleg! Daar zit geen woord frans tussen zou ik zeggen. Doorsturen naar Jhim van Bemmel zou ik zeggen 😀
@DarkSkywise,
Het evenwicht wordt echter niet alleen verstoord door éénmalig een verschil te veroorzaken. Het verschil wordt steeds groter in een continu proces. Hoe meer broeikasgassen je de atmosfeer in pompt, hoe meer warmte er wordt vastgehouden en hoe groter het verschil wordt. Zo zul je een min of meer exponentiële curve krijgen.
@4: I know, maar ik wou het niet meteen al te ingewikkeld maken. 😉
En ik denk dat de meesten hier slim genoeg zijn om te bedenken dat als er een nieuw evenwicht is gevormd en je gooit er aan die ene kant van de schaal nóg meer bij, het evenwicht opnieuw verstoord wordt en als die toevoegingen continu gebeuren, het evenwicht continu verstoord blijft – tot er zó veel broeikoeigras in de atmosfeer zit dat er niet meer bij kan of er door de hoge concentraties een totaal nieuwe situatie ontstaat waardoor opnieuw meer warmte kan wegvloeien.
Helaas zitten we tegen die tijd op een graadje of (pakweg) 300 dus ik denk niet dat we daarop moeten wachten. 😛
@5, Ik vergelijk de atmosfeer liever met een badkuip met (zeg) 20 cm water erin. Je trekt de stop eruit en je laat er water met dezelfde snelheid instromen. Dat was het evenwicht tot zo’n 100-150 jaar geleden.
Als je er een paar emmers water erbij kiepert, dan stijgt het peil naar 25 cm. Maar omdat de kraan nog steeds continu openstaat en de stop er uit ligt, blijft het op die 25 cm staan: het nieuwe evenwicht, zoals jij het in eerste instantie uitlegde.
Maar die vergelijking gaat toch mank. We gaan een stapje verder om de vergelijking beter te krijgen. We draaien de kraan iets verder open (meer emissie CO2) en tegelijkertijd proppen een plukje haar in de afvoer (CO2-sink verkleinen, o.a. roofbouw op regenwouden). Nu is de instroom dus groter dan de uitstroom. Het waterpeil zal geleidelijk toenemen. Dit stijgen van het water vertoont een lineair verloop, dat wil zeggen, met een constante snelheid zal het water stijgen.
Maar nu zijn we er nog niet, want eigenlijk klopt dit nog niet helemaal. Wat er in werkelijkheid gebeurt is dat we enerzijds de kraan steeds verder opendraaien. En nog iets, en nog iets. Het water gaat steeds harder stromen. En aan de andere kant, in de afvoer, doen we niet één keer een plukje haar, maar telkens wat plukjes erbij. De afvoer wordt steeds kleiner en kleiner.
In eerste instantie zal het water langzaam stijgen: de kraan is nog niet ver open en één plukje haar heeft nog niet merkbaar veel effect. Maar naarmate de kraan verder opengaat stroomt er steeds meer water in het bad. En naarmate we meer plukjes haar in de afvoer proppen, stroomt er minder water het bad weer uit. Gevolg: het water zal steeds sneller stijgen. Steeds sneller en sneller. Tot de badkuip overstroomt.
Probleem is echter dat we van een badkuip dan nauwkeurig kunnen berekenen wanneer die overstroomt. Bij de atmosfeer weten we dat niet zeker wanneer dat kantelpunt komt.
Een nieuw evenwicht bereiken we pas als we stoppen met de kraan steeds verder opendraaien en te zorgen dat er geen nieuwe plukken haar in de afvoer komen. Dan staat het water wellicht al 60 cm hoog, maar dan blijft het daar ook bij.
Willen we het waterpeil weer terug naar de veilige 20 cm brengen, dan moeten we de kraan daadwerkelijk weer dicht draaien (CO2-uitstoot daadwerkelijk verminderen) en de afvoer ontstoppen (de CO2-sink vergroten, aanwas regenwouden en andere sinks).