Onuitstaanbaar onbegrijpelijk

Sommige dingen in het leven zijn onuitstaanbaar onbegrijpelijk. Ik was zojuist in een Albert Heijn, en daar hebben ze naast twee gewone kassa’s ook een viertal kassa’s die twee aan twee áchter elkaar gelegen zijn, zonder rolband, voor kleine hoeveelheden boodschappen.

Ik sloot aan bij een lange rij achter een van deze stellen kassa’s (omdat die bij de rolband nóg langer was). Even verkeerde ik nog in de veronderstelling dat er slechts één van deze kleine kassa’s open was, maar toen zag ik tot mijn verbazing dat de tweede wel degelijk open was, maar iedereen als een stel apathische schapen in de rij voor kassa 1 bleef staan.

Je zou denken dat men zich dan vooraan verdeelde over de twee kassa’s, maar dat was duidelijk niet het geval, men bleef er als zombies in de rij voor kassa 1 staan, dus ik liep de hele rij voorbij naar kassa 2, daarbij overigens wel boos aangekeken door een mevrouw helemaal achteraan, die duidelijk dacht dat de rij zich wel degelijk over de twee kassa’s verdeelde.

Ik ben helemaal niet zo assertief, maar ik heb er geen geduld voor om te gaan wachten totdat een stel niet alleen in de betreffende kassarij maar waarschijnlijk ook in andere aspecten van hun leven volkomen tot stilstand gekomen figuren eens op het idee komt dóór te lopen.

Het zijn ongetwijfeld dezelfde types die bij het linksaf slaan op een brede kruising met hun domme éénrichtingshoofd en MPV niks anders kunnen bedenken dan stompzinnig achter de auto voor hen aan te sluiten, in plaats van er náást te gaan staan zodat er achter hen nog wat meer auto’s door kunnen rijden.

Het zijn dít soort mensen waarvan men PVV gaat stemmen, ja! Oh nee wacht…