Op 8 januari 2015 schreef de oprichter van Krapuul het volgende, dat ik nu integraal overneem:
Aangenaam kennis te maken, Jeroen S. van den Heuvel. Al 5 jaar beman ik deze website. Tegen de adviezen van vrienden en collega’s in. Gedeeltelijk zijn dat dezelfde vrienden en collega’s die op het moment dat ik dit schrijf de bijeenkomsten van Je suis Charlie bezoeken. Opmerkelijk, want ik sta dan stil bij al die keren dat die lui van dat blad te horen gekregen moeten hebben dat ze moesten stoppen, omdat dat beter voor ze was.
Vrijheid van meningsuiting is het allergrootste goed wat er is. Het is ook om deze reden dat er in VERZETSBLAD Trouw een artikel kon verschijnen waarin stond dat wij antisemieten zijn. Dat er in dat andere oorlogsblad Telegraaf een column kon verschijnen waarin stond dat wij aanhangers van ISIS zijn. Wanneer een belangrijke columnist een artikeltje bij ons goed vindt, duikt er onmiddellijk wel ergens een of andere neanderthaler op om hem te vertellen dat wij “Jodenhaters” zijn. Omdat vrijheid van meningsuiting ook echt het allerbelangrijkste is wat er is hebben wij vorig jaar ook 8 weken onder DDoS vuur gelegen en zijn we bij twee hostingproviders weggejaagd. En omdat vrijheid van meningsuiting echt het allerbelangrijkste is wat er is krijste de website van Veronica over dat politici ons moesten aanklagen. Omdat vrijheid van meningsuiting echt heel belangrijk is stond op de van mijn eigen belastinggeld bekostigde VARA-site dat wij “viespeuken”, “antisemieten” en “nationaal-socialisten” zijn. En omdat vrijheid van meningsuiting echt het aller- aller- allerbelangrijkste is wat er is wil google ads niet bij ons adverteren, want wij bieden geen positieve internetervaring. Dat schreef google ons ook: wij willen graag dat mensen op het internet een plezierige internetervaring beleven.
Waar is mijn positieve internetervaring, google? Niet op dit internet in ieder geval.
Terugkomend op het grootste goed, de vrijheid van meningsuiting, dit grootste goed is zelfs de enige reden dat ik deze site ben begonnen in 2009. Want in 2009 bestond er niet één site waar ik mocht zeggen wat ik wilde. NUjij niet, Telegraaf niet, Elsevier niet, Geenstijl niet, Sargasso niet, HP/DeTijd niet enzovoorts niet. Werkelijk overal werd mij het zwijgen opgelegd.
Om de vrijheid van meningsuiting een beetje vanuit ons perspectief te kunnen bekijken is het nodig om Krapuul te hosten bij zo’n beetje de duurste hostingprovider denkbaar. We betalen KLAUWEN vol met geld om die lousy paar duizend bezoekertjes per dag bezig te houden.
Tot zover het grootste goed wat er is. Dit is mijn ervaring met vrijheid van meningsuiting.
Dus al die liefde voor de vrijheid, en hoe vre-se-lijk belangrijk die vrijheid van meningsuiting voor jullie zogenaamd allemaal wel is: ik heb er in ieder geval nog nooit geen reet van gemerkt. Ga maar lekker je Je suis Charlie pennetje in de lucht houden.
Niet lang voordien had een grote DDOS-aanval plaatsgevonden op de site, opvallend kort nadat vice-premier Asscher iets te klagen had gehad en luide bijval kreeg van een ultrarechtse hetzesite. De geestverwantschap van genoemde PvdA-minister en deze site had niet treffender geuit kunnen worden. Nu weten wij wel hoe goed “de overheid” met IT kan omgaan op ons aller kosten, dus u zult mij niet horen zeggen dat Zijne Excellentie Asscher zelf achter de aanval zat. Post hoc ergo propter hoc? We zullen het niet weten, tenzij ergens in de krochten van ultrarechts Nederland zich niet kan inhouden nu en zich nu verspreekt.
Sinds die aanval wordt Krapuul, het staat hierboven, gehost door ongeveer de duurste en veiligste host die te vinden is – in plaats van de idealistische gastheer die het zelfs gratis deed ooit.
Het is duur maar het geeft een veilig gevoel.
Maar dan rekent men buiten de waard van de professionele aasgieren, die een paar jaar na publicatie van een foto zogenaamd op verzoek van de o zo gedupeerde fotograaf, hun handje komen ophouden. Een zoektocht naar de praktijken van een van deze aasgier”ondernemingen” levert het bericht op dat de in zak en as verkerende fotograaf meestal zelf niet weet in zak en as te zitten en dat er een wakkere firma namens hem of haar een anonieme dreigmail verstuurt. Helemaal zeker zijn wij in dit geval niet, een van de zogenaamde klaaginstanties is eigendom van de club die ook ergens in 2014 speciaal gehetzt heeft tegen Krapuul. “The Post Online” noemen ze zich, en ze hebben hadden banden met frisse ondernemingen als De Balie en Veronica.
Maar dit maken wij hier dezer dagen nu mee, reden om rigoureus alle portretfoto’s of actiefoto’s waarvan wij niet weten wat de herkomst kan zijn (maar die in het algemeen op allerlei plaatsen opduiken) te wissen. Een werkje waar wij niet op zitten te wachten, zoals onze advocaat ook niet op het werk dat dit meebrengt wacht.
En tja, de kosten.
Wij kunnen in het vervolg onder ieder stuk wel gaan schrijven dat wij ECHT ECHT ECHT de enigen zijn die de nazificering van Nederland bestrijden, maar dat is niet zo. Gelukkig. Wij zijn niet de enigen. Misschien zijn wij wel de enigen die onder vuur liggen nu. Dus als het moet zullen we wel onder ieder stuk om uw donatie gaan vragen.
Mogen wij u derhalve nog even wijzen op de donatieknop rechtsboven op de voorpagina?
Dank u voor uw aandacht.
Hee, ik kan opeens posten dat ik wat gedoneerd heb! 🙂
Zal ik het posten of zal ik het niet posten? *pieker* *peins*
Pingback: Bedelbericht | Krapuul