(Northern) Soulklassieker du jour: Guns of Navarone

Het lange filmepos met de bovengenoemde naam met de Sterren documenteert een detail in de krijgsgeschiedenis van de Tweede Wereldoorlog – de echte Zeeslag van Navarino zoals die heet, vond plaats in 1827 en bracht de beslissing in de Griekse vrijheidsstrijd na bijna vier eeuwen Turkse overheersing. De slag werd aan de “Griekse” zijde uitgevochten door Franse, Russische en Britse zeilschepen, het was de laatste zeeslag met dit soort schepen. Navarino is sindsdien hergriekst van naam tot Pylos.

De Griekse vrijheidsoorlog – destijds, in het begin van de negentiende eeuw, hielp “Europa”. In de Tweede Wereldoorlog waren het hoofdzakelijk de partizanen die het de Duitse bezetters moeilijk maakten. De grote bemoeienis van “de geallieerden” kwam na de bevrijding. En nu staat Griekenland weer alleen.

Even Byron citeren…

The mountains look on Marathon—
And Marathon looks on the sea;
And musing there an hour alone,
I dream’d that Greece might still be free;
For standing on the Persians’ grave,
I could not deem myself a slave.

(…)

Trust not for freedom to the Franks—
They have a king who buys and sells;
In native swords and native ranks
The only hope of courage dwells:
But Turkish force and Latin fraud
Would break your shield, however broad.

De Jamaicaanse Skatalites hebben heel veel instrumentals opgenomen in de vroege jaren zestig. Een daarvan was de Guns, van die film – in 1965. In 1967 waren er inmiddels genoeg mensen uit het Caribisch gebied in Groot-Brittannië om, geholpen door Radio Caroline, dit een hit te maken, met oversteek naar het witte publiek.
De danshal gelardeerd met flarden uit de film.