De O’Jays, 1972, in Soul train, met choreografie van henzelf en dansend publiek op de vloer.
Onvergetelijk ogenblik: wij waren weggetreiterd door een valse cheffin die haar oren liet hangen naar een kwaadsprekende collega. En toen werden wij als deejays uitgenodigd op een tuinfeest van ons oude werk, we kregen er voor betaald uiteraard en toen de achter-de-ellebogendame de tuin betrad kon ik razendsnel deze opzetten. Of ze de wenk begrepen heeft kan ik niet weten (wie weet als zij dit leest?).
“De mooiste stemmen die ik ooit heb gezien” – nounou…
