Ja, als tiener had ik dit op nr.1 in mijn persoonlijke lijst destijds. Martha Smith, wit, Engels, nooit meer van gehoord en ook toen nauwelijks.
1965
Sentimenteel, nietwaar. Toch is de plaat blijkbaar uitgebracht in de VS, op Cameo. En heeft hij daar aandacht getrokken.
Veel van wat ik in mijn (zeer) jonge jaren goed vond bleek opgenomen te worden in de Northern Soulcanon.
Deze cover op het Cadet-label uit Chicago deed het in de scene.
Jean Dushon, 1966. Zwart-Amerikaans. Er is iets meer van haar gehoord, maar dan ook alleen via de Britse dansvloer.