De berichtgeving over de Parijse terreuraanslag bevestigt volgens Noam Chomsky de these die hij sinds de jaren 1980 verdedigt: er zijn twee soorten terrorisme. Zo zijn onze oorlogsmisdaden geen ’terrorisme’ omdat wij de macht hebben om ze te herdefiniëren.
…
De wereld reageerde met afschuw op de moorddadige aanslag op het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo. In de New York Times beschreef hun ervaren Europese correspondent Steven Erlanger de toestand vlak na de aanslag in grafische termen.
Velen noemden dit de Franse 9/11, “een dag van sirenes, helikopters in de lucht, paniekerige nieuwsberichten”. Hij had het ook over “politiekordons, angstige menigten, kinderen die van school werden gehaald voor hun veiligheid. Dit was een dag van bloed en gruwel in en rond Parijs”.
Een enorme schreeuw van verontwaardiging werd gevolgd door reflectie over de diepere wortels van deze wreedheid.
De reacties op deze horror en de walging over deze misdaad zijn volledig terecht, net zoals de zoektocht naar zijn diepere wortels, zolang we dat doen met een aantal principes in het achterhoofd.
Deze reactie hoort compleet los te staan van wat men denkt over dit weekblad en wat het publiceert. De gepassioneerde en alomtegenwoordige leuze #JeSuisCharlie en andere gelijkaardige slogans mogen dus niet gezien worden – mogen zelfs geen hint geven – van verbondenheid met het weekblad zelf, zeker niet in de context van de vrijheid van meningsuiting.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be