Nieuwe generatie groeide op in ‘ik-cultuur’

Jongeren staan graag in de spotlights en zijn meer op zichzelf gericht, schreef de Volkskrant. Logisch; zo worden ze opgevoed.

Jongeren die tussen 1986 en 1995 zijn geboren, zijn zelfverzekerd over hun positie of kansen op de arbeidsmarkt en bijna driekwart vindt zichzelf ‘een heel bijzonder persoon’. Ze zijn gewend te discussiëren over hun wensen en eisen, en kunnen goed voor zichzelf opkomen. Aldus Martijn Lampert van onderzoeksbureau Motivaction in de Volkskrant.
Opmerkelijk? Nee.

Ook de overheid dwingt mensen hun ‘ik’ tot centrum van de wereld te maken, door in haar beleid keer op keer de nadruk te leggen op ‘eigen verantwoordelijkheid’ en ‘individuele zelfredzaamheid’. Collectieve regelingen worden versoberd, en arrangementen tussen mensen onderling, zoals het huwelijk, krijgen een meer individualistisch karakter.

Bovenstaande schrijft Malou van Hintum in de VK. Maar als ik naar dit vreselijke, bruine kabinet kijk, bestaat niet alleen de nieuwe generatie uit egoïsten. Sterker nog, is het zo dat de nieuwe generatie zo egoïstisch is? Ik ken heel veel jonge mensen die heel sociaal zijn en die mij hoop geven voor de toekomst. Iets wat die ouwe zakken in Den Haag me niet hebben gegeven, met hun beleid van eigen broek ophouden, en ieder voor zijn eige.

Of wordt dit net zo’n stigma als: babyboomers zijn profiteurs? (wat dus niet zo is)

1 gedachte over “Nieuwe generatie groeide op in ‘ik-cultuur’”

Reacties zijn gesloten.