José Manuel Barroso is voorzitter van de Europese Commissie. Klinkt indrukwekkend. Zijn invloed is echter beperkt. De wezenlijke beslissingen in de EU komen op naam van de Europese Raad, de verzameling regeringsleiders, wier voorzitter Herman Van Rompuy is. Op de beperkte mogelijkheden van de Commissie kan het Europees Parlement (EP) weer invloed uitoefenen. Dat het EP weinig voorstelt, is natuurlijk allang doorgedrongen tot de Europese kiezer. Het aantal stemmers voor het EP daalde sinds het begin in 1979 voortdurend in de afgelopen decennia tot een schamele 43 procent in 2009. Om de legitimiteit van de verkiezingen te waarborgen moet het percentage omhoog, vindt de Commissie. Ze denkt dat te bereiken door de politieke partijen hun Europese kandidaat voor Commissievoorzitter naar voren te laten schuiven. Dat het idee nog niet bijzonder leeft, mild uitgedrukt, is te merken aan de berichtgeving in de vaderlandse pers. Ik moest voor een Nederlandstalig bericht beroep doen op het buitenland:
Met het oog op de Europese verkiezingen van volgend jaar moeten politieke partijen een kandidaat naar voren schuiven om José Manuel Barroso op te volgen aan het hoofd van de Europese Commissie. Dat staat in een aanbeveling die de Commissie vandaag goedkeurde. (Het Laatste Nieuws)
Ik ben van mening dat we op Krapuul niet alleen boehoehoehoe moeten roepen, hoewel dat ook hoognodig is. We moeten tevens plannen voor de toekomst bedenken. Het ene doen en het andere niet laten met andere woorden.
In een Europese president kunnen we al dan niet perspectief zien. Zo’n verkiezing is uiteraard nog ver weg. We zitten nu nog met een Europese Commissie en een voorzitter. Om de meningen van de Krapuullezers te peilen heb ik een poll bedacht. De vraagstelling luidt:
Willen we, en zo ja hoe, een voorzitter van de Europese Commissie kiezen?
- De huidige benoemingsprocedure (zoals bij Barroso) is adequaat
- Algemene rechtstreekse verkiezingen
- Getrapte verkiezingen middels kiesmannen zoals in de VSA (zie toelichting)
- Keuze aan het Europees Parlement zonder voordracht van de Europese Raad
- Een systeem als van de Bundesversammlung in Duitsland (zie toelichting)
- We hebben eigenlijk een monarch nodig
- Weg met de Europese Commissie (en de EU); ik gedraag me als een struisvogel (kop in het zand)
- Anders
Uitleg bij een paar mogelijkheden:
- ad 3) Getrapte verkiezingen zoals in de VSA betekent dat ieder land een aantal kiesmannen krijgt. Een groot land krijgt meer kiesmannen dan een klein land;
- ad 5) Bij het systeem van de Bundesversammlung krijgen vertegenwoordigers uit de Länder – in het geval van Europa: de lidstaten – en leden van de bondsdag (parlement) de keuze.
De enquête lijkt me objectief. Maar ze is niet geheel waardenvrij. Er is een antwoord mogelijk, waarbij meteen op de historische onwaarschijnlijkheid van die keuze wordt gewezen. Ik ben me ervan bewust dat het irritatie bij een enkeling kan oproepen. Soit.
Ik zou zeggen optie 2, dat geeft het meest directe gevoel van betrokkenheid. Alsjeblieft niet iets getrapts, dat zijn steevast historisch gegroeide bewust ondemocratische constructies, bedacht om bepaalde gebieden/groepen disproportioneel veel macht te geven.
Maar zoals jij het beschrijft is die hele constructie dus nogal wazig, met een Europese Commissi én een Europese raad. Een officiële ‘regering’ en een orgaan dat echt de dienst uitmaakt dus.
@1 Laurent,
Dank voor je antwoord.
Ja, die wazige constructie is het beruchte democratische tekort van de EU. Over de echt grote beslissingen gaat het Europees Parlement niet.
En het is nog veel complexer. Je hebt er echt studie voor nodig om zelfs maar de hoofdlijnen te begrijpen. Bijvoorbeeld de gisteren toegezegde steun aan Cyprus van 10 miljard euro valt daar dan weer buiten. Dat is iets van de eurogroep, de landen die de euromunt gebruiken.
Ik kies voor optie 7.
Zolang neo liberalen heersen moet dit stoppen.
Ik ben geen struisvogel maar een realist.
Aan ideologische prietpraat heb ik niets , zolang neo liberalen hun burgers verder uitmelken t.b.v banken.
@3 Theo,
Dank voor je reactie.
Je verrast me niet. Volgende keer beter. 😉
Het is natuurlijk een mooie gedachte, dat Krapuul zo”n invloed zou hebben op het ontwerpen van een democratischer systeem voor de EU. Ik draag daar natuurlijk graag aan bij.
Ik ben voor een combinatie van 4 en 5.
Het EP draagt de kandidaten voor, niet noodzakelijk uit hun midden, en een vergadering a la Bundesversammlung kiest de uiteindelijke voorzitter van de Commissie.
Ik zie de uiteindelijke rol van de Commissie zoals het Nederlandse kabinet, die verantwoording aflegt aan het EP. Zoals het in de regeringen van verreweg de meeste lidstaten nu het geval is. De Raad zal nuttig blijven, zolang er nog nationale staten bestaan, om snelle communicatie en overleg te faciliteren.
8.) Landelijke/ nationale verkiezingen om een ‘geschikte kandidaat’ te kiezen. Mocht (later) blijken dat deze ongeschikt is, dan met ‘black steeltoed boots’ (ik stel de mijne overigens met alle liefde beschikbaar) een trap onder zijn/ haar aars, zonder verdere bonus. Volgende ronde. Alles uiteraard onder/ met ‘consensus van het volk, welke hij/ zij evt. komt te vertegenwoordigen’, hoe lastig dat voor sommige ook moge zijn.
Switchen van een evt. voorzitter complex? Dan pas je het systeem maar aan.
/makkelijk praten vanaf de wal. 😆
Optie 6: binnenkort mogen we WA welkom heten als “onze” monarch. Afgelopen week is weer een gezin met kinderen uit hun huis gezet. De kroon van hun bestaan, na jaren ploeteren en zweten & zwoegen.
Verder sluit ik mij aan bij wat Laurent ook opmerkt. Dat (getrapte) Amerikaanse model is een democratische farce.
http://www.rtl.nl/components/financien/rtlz/nieuws/2013/11/run-op-banken-cyprus-na-besluit-reddingsplan.xml
Dit is voor Sjaak Scheele ook wat democratie inhoudt.
Zeer slimme zet van neo-liberaal Europa.
Of de banken ook zo blij zullen zijn met deze maatregel valt te bezien.
Ongelooflijke stommiteit van de politici.
@5 Cornelis,
Dank voor je keuze.
Ik overschat de invloed van Krapuul niet. Maar de meningen van Krapulers vind ik in deze bijzonder interessant. Waar willen we heen?
@6 Marc,
Eveneens dank.
Je voorstel is mij echter niet geheel duidelijk. Als ieder land een kandidaat heeft geselecteerd, hoe gaat het dan verder? Of gaat het per toerbeurt, zoals nu landen om de beurt het voorzitterschap van de Raad van Ministers bekleden?
@7 Theo,
Off-topic.
Het was mij niet geheel duidelijk, dat je een “vaste” voorzitter op het oog had, Sjaak.
Rouleren van het voorzitterschap lijkt mij zeker wenselijk. Dit mede om te voorkomen dat deze, zeg maar, ‘vastroest’ – in het een of ander.
Optie 1 zie ik niet alszijnde adequaat, maar eerder als on-democratisch. En (mede) voor onbegrip zorgende.
De burger wordt niet meer ‘gehoord en/ of begrepen’, iets wat Theo (en enkele met hem) zo leuk aantonen met hun frustraties, vanuit de beschermde omgeving waar zij mede dankzij de EU in verblijven.
Dat die burger ‘gevoelsmatig’ niet meer wordt gehoord/ begrepen zorgt er m.i. tevens voor dat er een verlaging van het totaal aantal stemmen heeft opgetreden over de afgelopen decennia. Dit los van evt. ‘slijtage door sleur’.
@8 off topic.
U lult over democratie.
En ondertussen worden burgers beroofd van hun spaarcenten.
De EU heeft zich ingelaten met criminele activiteiten.
Mijn opinie geven zal ik ook geven: optie 2. Met Laurent (#1) ben ik het eens dat een politicus in de meeste gevallen zo direct mogelijk gekozen moet worden. Bovendien krijgt de aldus verkozen voorzitter het gezag van de stem van de kiezers. Met de kiezer moet hij/zij in de eerste plaats rekening houden en niet met allerlei machtsgroepen.
Het Europees Parlement is er om hem/haar te controleren. In principe moet dat geen bemoeienis hebben met de keuze van de voorzitter.
@11 Directe verkiezingen kan je wel in kleine landen, als Nederland, Belgie, Tsjechie, etc. houden, niet in b.v. Duitsland of Frankrijk, laat staan de hele EU. De kandidaten zouden te talrijk zijn en veelal in andere lidstaten onbekend. Een voordragen door het EP en verkiezing door een ‘EU-Versammlung’ is m.i. het beste compromis tussen het meeste democratische en practikabele.