Nieuw binnen met stip: de Onrechtsstaat

Er tekent zich een meerderheid in de Tweede Kamer af voor het slopen van de rechtsstaat. Aanleiding is de oorlog tegen terrorisme en discussie over radicaliserende moslimjongeren. Ondanks alle wetenschap en ervaring en tegen het advies van deskundigen kiest het parlement voor repressie in plaats van preventie. Na ruim vijftien jaar stigmatisering en discriminatie in politiek en media van ca. 1 miljoen Nederlandse moslims kiest het parlement er nu voor om rechtsongelijkheid te institutionaliseren en wordt het schoppen tegen moslims straks regeringsbeleid. De stelling is dat als je tegen de westerse, Nederlandse samenleving bent en mogelijk activiteiten ontwikkelt die die samenleving ondermijnen, je het recht op Nederlands staatsburgerschap verliest. Bij een dubbel paspoort ben je dan je Nederlanderschap kwijt. De VVD en mogelijk het CDA willen nog een stapje verder gaan. Als je alleen Nederlander bent moet het straks mogelijk zijn dat je statenloos wordt.

Zelfs de anders zo rechtsstatelijke SGP dreigt mee te gaan in dit voorstel. Voor de PVV gaat dat natuurlijk allemaal niet ver genoeg. Die willen de grenzen sluiten en potentiële terroristen over de schutting gooien. Vreemd genoeg denken veel Nederlanders ook dat ze veilig zijn als er overal in de wereld terroristen zijn, behalve in een hermetisch afgesloten Nederland. Overigens druist het voorstel om mensen statenloos te maken in tegen internationale verdragen. Als het parlement daar toch voor kiest is de kans groot dat Nederland uit de Verenigde Naties wordt geknikkerd, wat al eerder dreigde in 1962, en mogelijk dan ook uit de EU zal worden geknikkerd. PVV en VVD liggen daar niet wakker van. Het respecteren van mensenrechten is al langer een doorn in het oog van conservatieven en nationaalsocialisten. Protesteren tegen bijvoorbeeld leegstand en arbeidsuitbuiting moet volgens zulke lieden met harde hand worden bestreden. De lobbyclub van de VVD, VNO/NCW, voert zelfs campagne om het stakingsrecht te laten verbieden.

Dat zulke zaken allemaal kunnen gebeuren is het resultaat van het jarenlang ondermijnen van een functionerende overheid door te hameren op minder overheidsbemoeienis en minder regels. Er worden door de staat miljarden euros per jaar uitgegeven aan niet-functionerende ICT-systemen, die belangrijk zijn nu steeds meer mensen niet meer kunnen lezen, schrijven en rekenen. Zulke ontwikkelingen worden mede mogelijk gemaakt doordat werknemers worden ontslagen en externe adviseurs worden gedetacheerd, die dan de opdrachten doorspelen aan de bedrijven waarvoor ze werken. Deze processen worden begeleid door andere adviseurs die voor drie keer de Balkenendenorm of meer hun diensten aanbieden via consultancy-firma’s, die na het binnenharken van zulke opdrachten failliet gaan. Betrokken personen duiken daarna op als topambtenaar, zoals de nieuwe secretaris-generaal van het ministerie van justitie, die medeverantwoordelijk was voor het debacle rond de automatisering van de nationale politie. Zolang iets niet werkt kun je er steenrijk mee worden, dus waarom zou je proberen iets te laten werken?

Het is tegenwoordig voldoende om de totale ondergang te schetsen als niet iedereen meegaat in deze trends. Het tromgeroffel van rechtse partijen moet natuurlijk ook gezien worden in het licht van de komende verkiezingen voor Provinciale Staten. Je maakt nou eenmaal indruk met eigentijdse uitvoeringen van Ordnung muß sein. Een groot deel van bevolking is ondanks alle geschiedenis gevoelig voor harde taal, ferme woorden en symboolpolitiek. Wantrouwen moet je juist stimuleren, niet voorkomen. Naast moslims en allochtonen is ook een geliefkoosd onderwerp van agitatie fraude door mensen die van een uitkering moeten rondkomen. De allerarmsten worden met enige regelmaat door rechtse partijen en hun media weggezet als criminelen, profiteurs en luilakken. De allerrijksten worden door dezelfde figuren doorgaans geportretteerd als integere en hardwerkende mensen, ook al zijn ze rijk omdat ze bijvoorbeeld een erfenis hebben gekregen of hun vermogen hebben verworven door anderen voor hen te laten werken of via aantrekkelijke fiscale constructies. De werkelijkheid is altijd een stuk genuanceerder.