De Volkskrant pakte afgelopen vrijdag groot uit met drie artikelen over hoe de Nederlandse staat alles op alles zet om mensen het land uit te pesten. Op de eerste pagina een stuk over de “gesprekstechnieken” waarmee de deportatieorganisatie DT&V mensen moet “motiveren” om het land te verlaten, op pagina 4 een gedetailleerde weergave van de ideologie van diezelfde organisatie, en daarnaast een reportage over hoe een deportatie in zijn werk gaat. Het perspectief van de krant op de verschillende praktijken blijft onduidelijk. Vinden ze het interessant, shockend, stoer? Maar los daarvan geven geven de verschillende artikelen een goed beeld van de huichelachtige en gewelddadige dagelijkse praktijk van de Nederlandse uitzetindustrie.
Bijzonder opvallend zijn de talrijke gevallen van newspeak van Rhodia Maas, de baas van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V). Het begint natuurlijk al met de naam van die ‘dienst’. Daar zou je beter Dienst Intimidatie en Geweld van kunnen maken, maar dat is niets nieuws. Bijna elke zin van de directeur van de Nederlandse tak van het Europese deportatiesysteem zit vol met leugens en verdraaiingen van de werkelijkheid.
Zo probeert ze begrip te kweken voor het werk dat haar organisatie doet: “Veel mensen beseffen niet hoe moeilijk het is om vreemdelingen Nederland te laten verlaten”. Ten eerste is dit natuurlijk gewoon onzin. De DT&V heeft zo ongeveer alle bevoegdheden om mensen het land uit te zetten, terwijl hun slachtoffers juist de meest machteloze groep mensen in heel Nederland zijn. Veel zieligdoenerij dus, die we wel vaker zien in de uitzetindustrie: kijk ons eens het zware vuile werk doen. Daarnaast de term “vreemdelingen” – door de Volkskrant keurig steeds in aanhalingstekens gezet. Die term is vooral bedoeld om te laten zien dat de mensen om wie het gaat hier ‘niet horen’, dat ze van buiten zijn en niet bijvoorbeeld al jaren hier wonen, niet gewoon willen kunnen kiezen wat ze met hun leven doen. Dat veel mensen dit allemaal niet zouden beseffen, is ook maar de vraag. Ze willen het misschien niet horen, dat kan wel. Ten slotte, “Nederland te laten verlaten”. Dat klinkt bijna alsof het een gunst is, alsof de mensen niets liever willen doen dan weg komen, en dat de DT&V beleefd de deur openzet. Dat “laten verlaten” houdt zwaar psychologisch en lichamelijk geweld in, maar daar heeft Maas het niet over. Kortom: een betere vertaling van deze uitspraak zou zijn: “Veel mensen willen niet weten hoeveel geweld en intimidatie wij mogen toepassen om onschuldige mensen het land uit te gooien”.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
