Wat stoort me toch zo in ’40-45 de musical’? Nou: daar blijf je GVD met je poten vanaf, dat is mijn onderwerp, ik schrijf er al vijftien jaar over en ik leef er al mij hele leven mee en mijn vader was verzetsman en nazigevangene… En dan ook nog dat ze een ‘Culinair 2-daags arrangement’ aanbieden, inclusief kaartje voor 389 euro…
Het gaat hier alleen maar om geld – niemand zat hier op te wachten.
En waarom krijg ik meteen jeuk van een musical door de bedenker van Kabouter Plop (niks tegen, best verder), Plopsaland, Samson en Gert en K3 – de ‘meidengroep’ K3 die in 1998 begon, en waarvan de oudste ‘meiden’ nu dus tegen de 50 lopen, zoals Karen Damme, geboren in 1974. Het antwoord is opnieuw: geld. Dan kan een verzinsel over een aanslag op een trein naar Westerbork er ook wel bij. En het Verzetslied….
Maar goed: terug naar de oorlog. O ja: op de website van de musical wordt het verhaal in vier zinnen samengevat. De termen ‘Duits’ of ‘nazi’ komen er volgens Google niet voor. Dat er een verzinsel over Westerbork in staat – geen letter. Gerotzooi met de feiten: bah! Zoals ook op de nazibegraafplaats Ysselsteyn (met twee y-grecken) 70 jaar lang de holocaust niet genoemd werd. En nu nog minimaal.
Waarom storen verzonnen verhalen zoals Oorlogswinter of ‘Saving Private Ryan’ me dan niet? Nou omdat die een poging doen de werkelijkheid te accepteren en daar iets bij te laten zien, niet per se te vervormen. Vooruit dan maar. Tenslotte vond ik ‘De Kapitein’ van Jan de Hartog – over de konvooivaart van de VS naar Moermansk tijdens WO-II – ook prima.
En we zitten net in de discussie hoe we de jeugd beschermen tegen infoshit, vooral zoals de NTR die rondstrooit in de serie ‘Het verhaal van Nederland’ – het Nederlands verzet zou eigenlijk geen flikker voorstellen – nu ook via schooltv. Om maar te zwijgen van de stuitende verdraaiingen in het boek ‘Grijs Verleden‘ van de historicus en meesteroplichter Van der Heijen. Maar 40-45 dM maakt het nog erger – ook door één klein, fout detail: in de oorlog had je in Nederland geen dikke vrouwen.
Nu even concreet: er is in Nederland ook nooit een trein voor een Jodentransport van of naar Westerbork gesaboteerd. Dat gebeurde in België wel, één keer. De hoofdpersonen, twee broers, hebben ook niet bestaan – en dat terwijl ‘we’ ons de benen uit het gat lopen om de echte verhalen op te diepen en recht te leggen. En ja, ik ben naar de musical ‘Soldaat van Oranje’ in Katwijk geweest. Daar is een puntje te maken: SvO was een randfiguur in het Nederlandse verzet, maar deze musical liegt niet over de oorlog.
En wat stelt de recensie in Trouw – een voormalig verzetsblad waar de nazi’s in de oorlog 200 medewerkers vermoordden – me teleur. Af en toe moet je gewoon NEE! zeggen en ergens niet heengaan, en uitleggen waarom. Vanwege de verdraaiing – en verder: zie boven.
Op een ensemblefoto op de website zwaait de hele cast vrolijk naar de kijkers. Inclusief de SS’ers.
– Uitgelichte afbeelding: Door Rudolf Breslauer – westerbork-holland-construction-of-railway-tracks-leading-to-the-camp/twEiz7XwIAkMzg — Google Arts & Culture, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51063922
