Mohammed Emwazi: een paar indringende vragen

Mohammed Emwazi is dood. Afgelopen nacht werd de beul die op video-filmpjes te zien was bij het uitvoeren van de meest gruwelijke executies van onschuldige mensen en ook bekend stond als ‘Jihadi John’ in Raqqa, Noord Syrië door de Amerikanen geëxecuteerd. Snoeverig verklaarde de Britse premier Cameron dat het een ‘act of self defence’ was. Maar net als bij de executie van Osama Bin Laden in 2011 roept de executie van Emwazi een paar indringende vragen op.

Eerst de executie zelf: midden in een drukke stad veertien explosies om een auto met een boef op te blazen? De levens van toevallige passanten en inwoners van de stad telden bij de beraming van deze daad kennelijk niet mee. Bovendien: net als bij Bin Laden dient de vraag zich aan hoeveel cruciaal bewijsmateriaal is er op deze manier verloren gegaan over bijvoorbeeld de werkwijze en organisatie van in dit geval IS.

Bij hoeveel ‘collateral deaths’ zegt een militaire planner of opdrachtgever – die zich vaak duizenden kilomters bevindt van zijn doel en dus nooit met eigen ogen de gevolgen zal aanschouwen van wat ie aanricht – dat het immoreel is om één man of vrouw te executeren? Wordt bij de volgende boef die ‘uitgeschakeld’ moet worden een atoombom op een stad gegooid? Waar ligt de grens eigenlijk? Verder hebben we net als bij Bin Laden geen onafhankelijke experts die kunnen vaststellen of de geëxecuteerde inderdaad degene was die de VS en het Verenigd Koninkrijk claimen te zijn… Net zoals Bin Laden – very convenient – geen vragen meer kan beantwoorden over de rol van de Amerikanen in de jaren 70 tot en met 90 in Afghanistan of over de door George W. Bush geclaimde link tussen Saddam Hoessein en al-Qaida (één van die vele leugens om de massamoord in Irak waar Balkenende en zijn CDA mee instemden te rechtvaardigen) kan ook Emwazi geen lastige vragen meer beantwoorden of onwelgevallige opmerkingen meer maken. Onwelgevallig voor degenen die wat te verbergen hebben omdat ze IS (en ook al-Qaida) in het leven hebben geroepen…

Dan het feit van die executie zelf: als je als land en als regeringsleiders zonder vorm van een orderlijk proces mensen op deze manier executeert, ben je dan moreel bezien eigenlijk wel een haar beter dan die Emwazi of Bin Laden? Ik vind van niet. Al helemaal niet omdat zoals ik hierboven al aangaf, degenen die Emwazi en Bin Laden geëxecuteerd hebben het probleem zelf hebben gecreëerd. Menende dat de wereld niet alleen een privaat wingewest is voor banken en bedrijven maar daarnaast ook een schaakbord is waarop zij de regels van het gruwelijke, mensenverachtende spel bepalen. Zonder er ooit rekenschap voor te hoeven leggen.

Met elke executie middels een drone – succesvol of niet succesvol – worden mensenrechten, juridische rechten, recht op verweer in een rechtbank en eigenlijk alles dat de mens van vandaag onderscheidt van de Neanderthalers mee om zeep geholpen.
Wat zegt dit over de moraal van hen die door ons gekozen worden, wat zegt dit over ons die ons telkens weer verlaten op wat onze leiders ons vertellen?

David Cameron blaatte vandaag zoiets als dat het Verenigd Koninkrijk en de regering nooit de slachtoffers van Emwazi en hun nabestaanden zullen vergeten. Dat is je reinste hypocrisie en van een valsheid waar superlatieven tekort voor schieten om het onder woorden te brengen.

Eén van de slachtoffers van Emwazi en de waanzin waar hij voor stond, was Alan Henning. Hij werkte als chauffeur voor een hulpverleningsorganisatie, diep geraakt als hij als ‘gewone’ Brit (in Manchester was hij taxi-chauffeur) was van door het lijden van zijn Syrische medemensen. Zijn nabestaanden en die van andere slachtoffers zijn niet gevraagd wat of zij zouden vinden van een eventuele buitengerechtelijke executie van de beul van hun geliefde. Sterker nog: diezelfde regeringen die claimen zo begaan te zijn met de slachtoffers en hun nabestaanden hebben families gechanteerd, onder druk gezet, gedwarsboomd en zelfs – zoals de regering van de VS – bedreigd met hele hoge gevangenisstraffen als ze zouden te proberen te onderhandelen met IS over de vrijlating van hun geliefden en het daadwerkelijk daartoe zou komen.

De enige manier waarop het bloedvergieten kan stoppen en moet stoppen is ophouden met landen en volkeren als wingewesten te zien omwille van de winsten van bedrijven en banken.

Emwazi was een schoft maar wie denkt dat Cameron en Obama ook maar een haar beter zijn zou ik zeggen: dream on.
Wees op uw hoede als die twee laatstgenoemden zeggen begaan te zijn met u en uw geliefden.

Nawoord: Bovenstaand stuk heb ik geschreven voor de aanslagen in Parijs. President Hollande heeft een ‘oorlog zonder genade’ aangekondigd tegen hen die hij verantwoordelijk houdt voor de terreur van gisteravond.
Dat kan niet anders dan nieuwe executies middels drones en zonder tussenkomst van een rechtbank betekenen, nieuwe aanslagen mensenrechten onder het mom van terreurbestrijding en bescherming tegen terreur.
In de reacties van wereldleiders heb ik tot nu toe na deze en vorige aanslagen geen enkele vorm van zelfreflectie kunnen ontdekken en zelfs maar een spoor van twijfel over de vraag of de ingeslagen weg van staatsgrepen en oorlogen creëeren omwille van de winsten van banken en bedrijven met alle gevolgen van dien, wel zo handig is. Er zal nog heel veel meer zinloos bloedvergieten komen en iedereen – ook zij die om het hardst nu roepen en krijsen om meer bommen op andere landen – zal uiteindelijk verliezen.