Ik zat op een Christelijke lagere school. Zesde klas en het was 1975 schat ik in. Het was een blanke klas. De enige ervaring die ik had met het buitenland en andere culturen waren mijn vakanties naar Duitsland en Zwitserland en mijn beste vriendje Ronnie. Ronnie zijn ouders kwamen uit Indonesië en ze aten rijst.
Voor een Christelijke aardappeleter als ik was, deed het allemaal erg exotisch aan, die vreemde geuren die bij hem thuis uit de keuken kwamen.
Maar er gebeurde dat jaar iets vreemds. Er zou een nieuwe leerling komen. En de meester vertelde ons dat de nieuweling uit een ver land kwam. Suriname. Daar hadden ze palmbomen volgens de meester.
Op een dag was het zover. Wat waren we zenuwachtig! Vol verwachting zaten we in de klas te staren naar de deur. Ieder ogenblik zou onze wereld verrijkt kunnen worden met iemand uit een ver land.
En ja hoor. Daar ging de deur open. Het aanblik van de nieuwe leerlinge bracht ons even helemaal in verwarring. Was het 5 December? Even wilden we ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’ gaan zingen. Maar wat bleek? Surinamers hadden een andere huidskleur dan wij aardappeleters.
Het was een meisje, ze was lang en ze heette Astrid. Ze was goedlachs en ze werd direct warm opgenomen door de groep.
We wilden alles weten over dat verre land waar ze vandaan kwam, want thuis op tv zagen we alleen maar de fabeltjeskrant en als de Thunderbirds begonnen, moesten we naar bed.
Astrid had mooie verhalen. Over leuke jongens in Suriname en over seks. Watte? Seks. Wat was dat? Hadden ze dat daar in Suriname? Groeide dat aan een boom?
In het speelkwartiertje ging Astrid uitleggen wat seks was. Tot op de dag van vandaag kan ik me de schok nog herinneren die ik onderging. Seks! Nu wist ik wat palmbomen waren, dat bananen aan een boom groeiden en dat er zich tussen jongens en meisjes meer kon afspelen dan alleen maar haren trekken.
Tsjonge wat was die vreemde cultuur een verrijking van mijn leven. Als ik Astrid uit Suriname niet had gehad, dan had ik nu nog niets geweten.
Astrid bedankt namens Salonsocialist.
Inderdaad. Seks is heel leuk.
Nog leuker als je het met z’n tweeën doet.
Had jij ook wat ik had, namelijk dat je er achter kwam dat je ouders helemaal nie wisten wat seks was?
Het was een spelletje onder kinderen waar ouders niks van mochten weten en dat ook niet deden.
Weet je wat mij zo verbaast?
Sinds de komst van buitenlanders (en daar bedoel ik dus ALLE buitenlanders mee) is de ned. maatschappij veranderd! Daar zijn we het over eens. De autochtone Nederlanders samen met alle buitenlanders zijn hierdoor gevorm en geworden tot wat ze nu zijn! Sommige dingen in de maatschappij zijn niet meer weg te denken die door deze invloeden zijn veroorzaakt en iedereen vond het best…. tot de opstanding van Fortuyn en daarna Swilders! Nu ineens verlangen 1,5 miljoen dwalende blinden weer terug naar de tijd dat het er allemaal niet was! Ze zouden verdomd beteutert op hun neus kijken als ze erachter kwamen wat ze dan zouden missen! En ja… eenoog is koning in het land der blinden…. Wilders en 1,5 blinden!
-Sinds de komst van buitenlanders (en daar bedoel ik dus ALLE buitenlanders mee)-
Hoeveel eeuwen terug? ;-]
slash VOC-mentaliteit.
#4 ik bedoel in tijden dat men niet als slaaf kwam! 😀
Als gaat heen en vermenigvuldig u nakomeling van het luve in het pies tijdperk[je] ergens medio ’60 ben je inderdaad veel dank verschuldigd aan Astrid. Wij allemaal trouwens. Je schooltje met den bijbel was in die tijd wat nu een madrasah in een overwegend Islamitisch land is. Love and Peace, de item’s toen. Ben blij voor je, en ons, dat je schooltje met den bijbel toen zo effectief geïnfiltreerd werd met warmte en menselijkheid. Die item’s van toen zijn nu gedigitaliseerd en verworden tot muisklikjes en toetsaanslagjes. De seksuele gedrevenheid is nu te meten aan de snelheid van de bediening van de PC op sociale netwerken en weet ik wat al niet meer. Maar of dit nu ook zo’n effectieve warme menselijke infiltratie van de madrassas is daarover heb ik ernstige twijfels. Dat vereist veel meer Love and Peace, in onze tijd dus helaas bij gebrek aan die sub-cultuur van toen dan maar vertaald in internepkoele warme menselijkheid.
Helaas gold ook hier de wet van de remmende voorsprong want hippies waren er en bestaan er nog steeds in de Islam; de Soefies: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hazrat_Inayat_Khan Het stomme internep leert mij dit met een paar muisklikjes. Dit meisje is het er ook niet mee eens, en dat nog voor de kopvoddentax was uitgevonden: Madrasah Vs American School http://www.youtube.com/watch?v=QtlnEZMenkA Geüpload door mamona55555 op 6 aug 2008
English debating series where students from Madrasah Al-Maarif took on their counterparts from the American School. The motion : The Internet Brings More Harm Than Good to Today’s Youth.
Ik zie de multiculturele samenleving als een verrijking van mijn leven. Natuurlijk zijn er ook nadelen te noemen, maar die wegen niet op tegen de voordelen volgens mij.
Nederlanders die terug verlangen naar vroeger, zijn het verleden een beetje vergeten ben ik bang.
Ik kan ze aanraden eens naar Kopenhagen te gaan. Daar krijg je nog een beetje het oude Nederland gevoel. Lekker zoeken naar een terrasje en een gebrek aan shoarma.
“Tsjonge wat was die vreemde cultuur een verrijking van mijn leven. Als ik Astrid uit Suriname niet had gehad, dan had ik nu nog niets geweten.”
Ik kan mij in deze uitspraak zeker vinden. In bepaalde culturen, zeker uit Zuid-Amerika, maar ook Afiika, Zuid- of Oost-Europa zijn mensen gewoon veel vrijer ten aanzien van seksualiteit en relatie dan hier in Nederland, waarin mensen menen ‘vrij’ te zijjn, want je mag een paar tieten op televisie zien, maar in de praktijk komen ze hier nooit verder dan giechel, giechel, hihi, want verder gaan is meteen ‘seksistisch’. Overigens heeft die vrijere mentaliteit ook een keerzijde, bijvoorbeeld jongeren van zestien die al twee kinderen hebben. Toch denk ik dat Nederlands in seksueel opzicht nog heel wat van Surinamers kan leren.